ADEM - CONDITIE TEST

De ademconditie test geeft binnen 1 minuut duidelijkheid over jouw ademconditie.

Start Test
Categories
Uncategorized

Ademhaling, een vergeten factor naar optimale gezondheid

 

Ademhaling, het leven begint en eindigt ermee
Ademhalen is iets waarvan we al snel denken dat het als vanzelf goed gaat, want, we leven toch nog!

Als baby hebben we niet bewust nagedacht over hoe we moeten ademen. Het gaat gewoon vanzelf. Het moet soms even op gang worden gebracht met behulp van een prik in je hiel(?), klap op je kont of een koude straal water maar daar bleef het bij.

Wij ademden echter ook voordat wij geboren werden. Ons lichaam bestaat uit cellen. Dit is de cel die ademt zolang wij leven en systemen van hart en bloedvaten, longen en bronchiën bedienen de behoeftes van onze cellen. Je zou kunnen zeggen dat het zg. einddoel van het gehele ademhalingssysteem is de voor het leven van de cel benodigde hoeveelheid zuurstof en kooldioxide te verzorgen.

Ademhaling in de norm
Veel generaties van onze voorouders leefden in de omstandigheden waar voedsel vaak schaars was, in de stresssituaties moesten zij rennen of vechten. Ons lichaam is voor zulke omstandigheden gemaakt. De moderne mens, vooral in de welvaartsmaatschappij leeft onnatuurlijk, wij hebben te veel geestelijke spanning, te veel emotionele prikkels, wij bewegen te weinig, wij eten te veel en wij eten vaak producten die giftige stoffen bevatten. Dit alles verstoort onze stofwisseling, onze mentale staat en onze ademhaling. Zonder dit te beseffen ademen veel moderne mensen 3 à 4 meer lucht per minuut, dan de norm is. M.a.w. met wat goed voor je is. 

‘Onderzoek heeft aangetoond dat meer dan 85% van onze westerse maatschappij een meer of mindere mate van hyperventilatie heeft!’

Hyperventilatie
In de medische wereld wordt niet gesproken over een goede of slechte ademhaling. Hyperventilatie houdt simpelweg in dat je je longen over-ventileert m.a.w. een hyperventilatie doet.

De fysiologie (medische manier van zeggen) hanteert het begrip “de norm”. Te veel of te weinig, te laag of te hoog betekent de afwijking van de norm en dit is dus ziekte. Wij praten over de normale lichaamstemperatuur en normale bloeddruk. Zo moeten wij ook over de ademhaling spreken. Als je meer dan de norm ademt, is dit een afwijking van de norm en dit is ziekte. In de levende cel wordt het zuurbase evenwicht (pH), de hoeveelheid kooldioxide pCO2) en zuurstof (pO2) nauwkeurig vastgehouden, anders zouden wij niet kunnen leven. Het gehele lichaam als systeem past zich aan om in deze behoeftes van de cel te voorzien. Als de mens te veel ademt (dus chronisch hyperventileert), heeft hij een chronisch te laag percentage koolzuurgas (CO2) in zijn longen en in zijn bloed. Als het COgehalte in ons bloed te laag is, wordt de zuurstof slecht opgenomen en komt het slecht bij onze cellen terecht. Dit heet in de fysiologie het effect van Bohr. Dit effect is ontdekt door Deense professor Christian Bohr aan het einde van de 19-de eeuw. Hoe meer de mens ademt, hoe meer hij wil ademhalen: door hyperventilatie daalt het kooldioxide gehalte in longen en in het bloed, de zuurstof wordt dan slecht opgenomen en door een tekort aan zuurstof wil de mens weer meer ademen. De mens komt dus in een vicieuze cirkel van hyperventilatie terecht. Kooldioxide is hoofdregelaar van al onze stofwisselingsprocessen en om gezond te zijn moeten wij deze stof in ons lichaam in de norm hebben.

Dr. Buteyko en zijn methode
Nadat ik jaren heb gezocht, onderzocht en zelf heb ervaren, kom ik tot het inzicht dat er op het gebied van ademhalingstechnieken veel tegenstrijdige methodes zijn. De meeste daarvan grijpen in de ademhaling in zonder enig idee over de reële toestand van de ademhaling van de mens te hebben. In mijn ogen is de meest efficiënte en effectieve methode om je ademhaling in de norm te krijgen de Buteyko Methode.

De Buteyko Methode is gemakkelijk te leren, goed te begrijpen en wetenschappelijk onderbouwd.  Zo’n 85% van de mensen met astma, allergie of hyperventilatie hebben baat bij de methode en kunnen snel de hoeveelheid medicijnen afbouwen.

Ik kwam voor het eerst in contact met de Buteyko Methode vanuit het perspectief van prestatieverbetering in de sport. Ik heb zelf altijd de drive gehad om meer te presteren en ik kreeg tegelijkertijd steeds meer verzoeken uit de hoek van topsporters om ze te coachen.

Toeval bestaat niet! Ik ontmoette Masha Anthonissen-Kotousova een Russische Buteyko therapeute, die jarenlang bij Buteyko had gestudeerd. Van haar heb ik niet alleen de Buteyko methode geleerd maar door haar ben ik ook opgeleid tot therapeut. Toen ik begreep dat Buteyko leerde dat je zo oppervlakkig mogelijk moest ademhalen, dacht ik dat als dit werkt, ik er helemaal niks meer van snap. Ik had, volgens mij, altijd het tegenovergestelde te horen gekregen.

In het begin was ik best sceptisch, maar al snel kreeg ik zodanig inzicht in de enorme wetenschappelijke bewijzen en positieve ervaringen wereldwijd, dat ik helemaal om ging.

Het bleek dat ik zelf ook vooral ’s nachts jarenlang hyperventileerde zonder dat ik dat bewust wist. Ik had vroeger wel allerlei klachten gehad zoals lage bloeddruk, angstaanvallen en een verstopte neus ’s morgens. Nooit gedacht dat het hiermee te maken had. Inmiddels heb ik al geruime tijd nergens meer last van!

De Buteyko Methode werd ontwikkeld door de Russische arts, Konstantin Buteyko. Hij werd geboren op 27 Januari 1923 in een klein boerendorp, 150 kilometer van Kiev.

Na de Tweede Wereldoorlog begon hij een studie aan het Eerste Medische Instituut van Moskou. Tijdens zijn derde studiejaar kreeg Buteyko de opdracht om de ademhaling van zieke mensen te bestuderen. Honderden uren zat hij naast het bed van patiënten om hun ademhalingen de gaten te houden. Hij ontdekte dat patiënten die op sterven lagen, steeds dieper gingen ademhalen, totdat ze daadwerkelijk overleden. Op het laatst was Buteyko zelfs in staat om aan de ademhaling van patiënten af te lezen hoeveel dagen hij/zij nog te leven had.

In 1952 begon de Rus te experimenteren met gezonde mensen. Hij vroeg proefpersonen om gedurende een bepaalde tijd heel diep adem te halen. Hij merkte dat deze mensen duizelig werden en andere symptomen begonnen te ontwikkelen zoals hoesten, piepend ademhalen of zelfs flauwvallen.

Hierna begon de arts te experimenteren met zichzelf. Hij trainde zichzelf om oppervlakkiger adem te halen. Buteyko had zelf een enorm hoge bloeddruk en merkte dat door minder diep adem te halen, zijn bloeddruk daalde, hij minder hoofdpijn kreeg en zijn hartslag rustiger werd. Toen hij weer dieper begon te ademen, kwamen de symptomen terug. Na dit experiment ontwikkelde hij een trainingsprogramma voor patiënten met ademhalingsproblemen.

Tien jaar lang experimenteerde Buteyko in laboratoria met zieke en gezonde mensen. Daarnaast trainde hij tweehonderd medisch specialisten van wie de meesten zelf aan een aandoening hadden geleden, die ze met de Buteyko-methode hadden kunnen genezen .

Op 1 januari 1967 kon het team aantonen dat ze duizenden mensen die aan astma of hyperventilatie leden, succesvol behandeld hadden. Een jaar later bracht de minister van volksgezondheid, Petrovsky, een bezoek aan Buteyko’s kliniek. Hij beloofde de arts een laboratorium met vijftig bedden om zijn onderzoek voort te zetten. Als hij in staat zou zijn om tachtig procent of meer van zijn patiënten te genezen, zou zijn methode aanvaard worden als behandelmethode. De minister stelde echter de voorwaarde dat de patiënten die Buteyko toegewezen kreeg, de zwaarste en moeilijkste gevallen moesten zijn. Het waren de mensen die met medicijnen niet meer te genezen waren.

Buteyko kreeg 46 patiënten onder zijn hoede. Na de behandeling werden ze onderzocht op het effect van de methode en 95 procent van hen werd genezen verklaard. Dat resultaat zorgde ervoor dat de Buteyko methode officieel erkend werd in Rusland.

In 2003 heeft Buteyko zelf, op tachtig jarige leeftijd, nog Prins Charles genezen van zijn eczeem door het toepassen van zijn methode.

De theorie van Buteyko
Een diepe ademhaling (longhyperventilatie) is schadelijk, want daardoor wordt koolzuurgas (CO2) bovenmatig afgescheiden en ontstaat er een tekort aan koolzuur in het lichaam.

Een diepe ademhaling verstoort het zuur-base evenwicht (ph) in het lichaam. Om dit te compenseren, wordt de activiteit van enzymen en vitaminen in het lichaam veranderd. Bovendien verandert ook de elektrolytische samenstelling van het bloed. Als gevolg daarvan ontstaat er een verstoring van de stofwisseling. Dat laatste veroorzaakt onder andere allerlei allergieën, neiging tot verkoudheid en daling van de weerstand.

Een tekort aan koolzuur versterkt de binding tussen hemoglobine en zuurstof, waardoor zuurstof slecht kan worden afgescheiden en dus moeilijker bij onze cellen kan komen. Dus hoe dieper de ademhaling is, hoe minder zuurstof er in de cellen van de hersenen, ons hart en onze nieren komt.

Om zich te tegen bovenmatige uitscheiding van koolzuur te beschermen, vernauwt het lichaam de uitstromingskanalen van koolzuurgas. De bloedvaten vernauwen, de neus raakt verstopt en de bronchiën kunnen vernauwen.

Het tekort aan zuurstof in de hersenen, veroorzaakt door de diepe ademhaling, wordt nog eens versterkt door het vernauwen van de bronchiën en bloedvaten.

Ergo, hoe meer de mens ademhaalt, hoe meer hij een gebrek aan lucht voelt en hoe meer hij gaat ademhalen. Er ontstaat een vicieuze cirkel met als gevolg dat ziektes, die met een diepe ademhaling gepaard gaan, een chronisch karakter krijgen.

Door de ademhaling in de norm te krijgen, worden de negatieve gevolgen van een verkeerde ademhaling voorkomen en genezen de ziektes.

 Over het algemeen wordt aangenomen dat door diep ademen de aanvoer van zuurstof in het lichaam verbetert, maar de Russische dokter Buteyko ontdekte dat in feite precies het omgekeerde het geval is. Door te veel longventilatie wordt er veel koolzuurgas het lichaam uitgeblazen. Daardoor ontstaat er een tekort aan koolzuur, waardoor het lichaam niet meer in goed in staat is om zuurstof af te geven aan de cellen. De patiënt krijgt het gevoel van luchttekort en gaat steeds dieper ademhalen met als gevolg bijvoorbeeld astma, een hyper of angstaanval. Op deze manier ontstaat een vicieuze cirkel en krijgt bijvoorbeeld astma een chronisch karakter.

 “Het doel van het gehele ademhalingssysteem is een normaal niveau van zuurstof en kooldioxide in de cellen en weefsels te onderhouden.”

Het doel van het gehele ademhalingssysteem is een normaal niveau van zuurstof en kooldioxide in de cellen en weefsels te onderhouden.

Van belang is ook dat bij een ademhaling in de norm, het lymfesysteem optimaal gaat werken. Het lymfesysteem is van groot belang voor het afweersysteem van het lichaam, voorkoming van een auto-immuunrespons, transport van bloedcellen, het reinigen van het bloed en het vervullen van een immuunafweerfunctie.

Zonder een goed functionerend lymfesysteem zouden we snel sterven omdat onze cellen dan onvoldoende afval kwijt kunnen.

Wat gebeurt er door CO2
Teveel ademen heeft tot gevolg dat we teveel koolstofdioxide uitademen omdat we bij iedere uitademing koolstofdioxide kwijtraken. Volgens veel gangbare westerse medische inzichten wordt aangenomen dat CO2 (koolstofdioxide) een eindproduct is dat we liever kwijt dan rijk zijn. Dat verklaart veel van de onduidelijke informatie over ademhalen.

CO2  is een zeer belangrijke stof voor alle levende wezens. Het is zelfs zo dat het vaste peil CO2 nauwkeuriger door het lichaam wordt behouden dan het peil van O2 (zuurstof). Als het  CO2-gehalte in ons lichaam onder 3% zakt, zouden we onmiddellijk sterven.  Als wij 6,5% CO2 in onze longblaasje hebben, wat de norm is, gaat ons lichaam optimaal functioneren en de zogenaamde chronische en ongeneeslijke welvaartziekten die tegenwoordig tot 90% van het ziekteverzuim vormen, zullen verdwijnen. 

Zolang wij leven, onderhoudt ons lichaam nauwkeurig de parameters van het milieu  binnen de cellen en in hun omgeving, ondanks de veranderingen in het omgevende lichaam milieu. Dit heet homeostase. De belangrijkste parameter die het meest nauwkeurig onderhouden wordt, de zuurbase verhouding is. Als ons lichaam te zuur of te basisch wordt, ontstaat een verlamming van de stofwisseling en dood van alle cellen. Het bloed bijvoorbeeld dient  een pH (aanduiding van concentratie van de waterstof  ionen – H) te hebben van 7,36. Als pH onder 7 zakt of tot 8 stijgt, gaan we dood.

Het lichaam wil overleven en zal dus alles doen om het percentage ph constant op 7,36 te houden. Het lichaam gaat hierbij zo ver dat het zelfs kan overgaan gaan tot kannibalisme (zichzelf opeten)! Osteoporose is bijvoorbeeld een aandoening van de botten waarbij ze broos worden. Vaak is het lichaam langere tijd verzuurd geweest, zijn er geen reserves meer en moet het calcium aan de botten te onttrekken opdat het bloed  een ph van 7,36 kan vasthouden.

Aanmaak van cholesterol en hoge bloeddruk zijn beschermende reacties van het lichaam om deze zuur/base verhouding optimaal te houden.

Zonder te diep op deze materie in te gaan, is het belangrijk te beseffen dat we ons lichaam moeten geven wat het nodig heeft. We gaan later verder in op voeding. We concentreren ons op de ademhaling, die overigens aanzienlijk belangrijker is voor het leven dan de juiste voeding.

Wat wordt er vaak genoemd als het belangrijkste voor ons als mens om te kunnen overleven? Juist: zuurstof.

Hoewel O2 (zuurstof) op de derde plaats staat van belangrijkste parameters van het leven (na zuurbase evenwicht en CO2 percentage) is het inderdaad zo dat we zuurstof dienen te krijgen bij onze cellen om te leven. Want de zuurstof is bron van onze levensenergie.

Hemoglobine als transporteur van zuurstof
Om nu O2 bij onze cellen te krijgen dient dit via het bloed getransporteerd te worden naar de cellen. Onze O2 transporteur van de longen naar de cellen is de hemoglobine in het bloed. De hemoglobine pakt zuurstof op, vervoert het naar de cellen en levert het daar af.

Om de O2 goed los te kunnen laten is er een bepaald percentage CO2 nodig. Als we een te laag CO2 percentage in ons lichaam hebben, kan de hemoglobine niet zo gemakkelijk O2 loslaten in de cellen. Als het kooldioxide gehalte in het bloed daalt, worden ook onze slagaderlijke bloedvaten vernauwd. Dit verslechtert ook de doorbloeding en de zuurstofopname. Dit is een erg belangrijk inzicht want dat houdt dus in dat als we teveel ademen (lees teveel lucht per minuut in en uit ademen) ons CO2 percentage zakt en er dus minder O2 in de cellen wordt opgenomen dan gewenst. Er ontstaat een chronisch tekort aan zuurstof in de weefsels en daardoor dus een tekort aan energie, opeenhoping van afvalstoffen, verslechtering van de weerstand, hoge prikkelbaarheid van het zenuwstelsel en lage stressbestendigheid.

Gevolg hiervan is dat we nog meer gaan ademhalen en we krijgen op den duur een extreme vorm van hyperventilatie, astma, COPD, slaapapneu of andere aandoeningen, zoals verhoogde bloeddruk, verhoogd cholesterol, hoofdpijn, spierpijn of chronische vermoeidheid. Ook kan ons lichaam allerlei beschermende reacties geven die de gevolgen van deze verkeerde manier van ademen proberen te repareren. Een verkeerde manier van ademhalen zal meestal niet zonder gevolgen blijven indien je dit jaren achter elkaar doet. Verhoogde bloeddruk, verhoogd cholesterol, vernauwing van de bronchiën, hoofdpijn en weinig energie zijn klachten die in onze huidige maatschappij steeds vaker voorkomen. Deze klachten zijn vaak een direct of indirect gevolg van een verkeerde ademhaling.

“Ademhaling is de meest onderschatte “tool” voor een betere gezondheid, meer energie en verbeterde mentale staat.”

Hoewel dit nog weinig bekend is, is het normaliseren van de ademhaling het enige middel om welvaart ziekten te genezen.

Je moet niet denken dat alleen maar bepaalde ademhalingstechnieken onze ademhaling laten normaliseren. Alle methoden (zoals op een juiste manier sporten, vasten en gezond eten, geestelijke rust, meditatie en andere) die de ademhaling tot de norm verminderen, zullen de welvaartsziekten genezen.

Beschermende reacties van het lichaam
Wanneer de diepe ademhaling chronisch wordt, begint ons lichaam allerlei beschermende reacties te creëren. Deze beschermende reacties zijn een poging om de innerlijke balans te handhaven. Deze balans wordt verstoord door een chronisch te diepe ademhaling. Het lichaam gaat dan, onafhankelijk van een dieet dat wordt gevolgd, meer cholesterol aanmaken.

De stijging van de cholesterolproductie bijvoorbeeld is een beschermende reactie. Het cholesterolgehalte wordt door ons lichaam niet zomaar verhoogd: cholesterol is een biologische isolator, het beschermt cellen, zenuwcellen en bloedvatwanden tegen verschillende schadelijke invloeden en beschermt de weefsels tegen bovenmatig verlies van CO2.

Als het lichaam meer cholesterol aanmaakt, dan zal het CO2 percentage in de weefsels stijgen waardoor er weer balans ontstaat.

Een ander voorbeeld van een beschermende reactie is het verstopt raken van de neus. Hierdoor wordt ademhalen moeilijker met als gevolg dat het CO2 percentage stijgt.

Nog een voorbeeld: door het vernauwen van de bloedvaten stijgt de bloeddruk maar ook het percentage CO2. Door het vernauwen van de bronchiën wordt het CO2 percentage verhoogd.

Welvaartsziekten zijn regelmatig een direct of indirect gevolg van bovenmatige longventilatie. De lijst met aandoeningen die een direct gevolg zijn van chronische hyperventilatie in het kort:

– Alle vormen van allergie
– Bronchiale astma
– Chronische bronchitis
– Obstructieve bronchitis
– Longemfyseem (in lichte en middelzware vorm)
 – Alle vormen van neusverstopping
– Bijholteontsteking
– Opgezwollen neusamandelen
– Neuspoliepen
– Vatbaarheid voor verkoudheden
– Eczeem
– Acne
– Spataderen
– Aambeien
– Hypertensie (te hoge bloeddruk)
– Hypotensie (te lage bloeddruk)
– Angina pectoris
– Te hoog cholesterolgehalte
– Arteriosclerose (verharding van de bloedvaten)
– Artrose
– Fibromyalgie
– Chronische vermoeidheid
– Suiker diabetes II (insuline-onafhankelijke vorm)
– Spijsverteringsproblemen
– Spastische darmen
– Constipatie
– Koud gevoel in vingers en tenen
– Migraine
– Duizeligheid
– Onverklaarbare angsten
– Slecht concentratievermogen
– Slapeloosheid
– Snurken
– Slaapapneu
– Spanning en onrust 

Alle deze aandoening zullen verdwijnen als de ademhaling wordt genormaliseerd. Het lichaam reageert op die parameters die uit balans zijn: het lichaam wordt ziek om de balans in het lichaam te herstellen.

Willen we dus optimale gezondheid nastreven, dan is het van belang om de balans van het lichaam na te streven. De energie in de cellen kan hoog zijn indien deze in goede gezondheid functioneren.

“De kwaliteit van je leven = De kwaliteit van je cellen.”

Controlepauze
Dr. Buteyko heeft een gemakkelijke methode bedacht waarbij je redelijk precies kan vaststellen wat jou huidige staat van gezondheid is. Deze methode heet de controlepauze bepalen.

Bij de controlepauze kun je vrij gemakkelijk zien hoeveel CO2 je in je longblaasjes hebt en daarmee bepalen of je ademhaling normaal is of deze van de norm afwijkt. Je kunt ook de mate van deze afwijking bepalen.

Met de controlepauze bepaal je hoeveel seconden je zonder lucht kunt blijven voordat je een gevoel van een tekort aan lucht krijgt. Het is van belang dat je absoluut niet probeert het geforceerd te verlengen want dan houd je alleen jezelf maar voor de gek.

De bedoeling is dat je bij een normale rechte, zittende houding door je neus ademt.

ls je neus verstopt is, doe een Buteyko-oefening om deze te openen.

Bij je gewone ademhaling niet meer of minder in en uit ademen en dan gewoon na een uitademing (nogmaals dus zonder daarvoor je adem te versnellen of te verdiepen) je neus dicht te knijpen. Je wacht totdat je een gevoel van luchttekort krijgt. Met andere worden zolang net makkelijk is. Nu ga je niet op wilskracht door en laat je je neus los. Let op! De bedoeling is dat je niet meer of minder in en uit gaat ademen bij dit moment. Met andere woorden je ademt weer door zoals je deed voordat je je neus dicht kneep.

Als je wel sneller en/of harder in en uitademt, dan heb je te lang gewacht en is dit geen goede meting.

Heb je een beetje moeite maar kun je gewoon je ademhaling oppakken als voor je je neus dichtkneep, dan is dit een goede meting. De tijd die je met je neus dicht hebt gezeten, is je controlepauze. Kijk in het schema (zie bijlage) om te bepalen in welke categorie je zit. Als je 45 seconden of meer zonder problemen je neus dichtgeknepen kunt houden, dan zit je in een gezonde categorie.

Lukt dit niet en moet je beduidend eerder je neus loslaten,  dan is het ten zeerste aan te raden je ademhaling te gaan trainen om het in de norm te krijgen.

Oefeningen
Indien je controlepauze lager is dan 20 is het raadzaam eerst contact op te nemen met een Buteyko therapeut voordat je gaat werken met oefeningen. Doe dat ook als je ziektebeelden hebt als astma, ernstige vorm van hyperventilatie gepaard gaande met aanvallen, slaapapneu, COPD e.d.

Het idee is dus minder adem te halen dan je nu doet en om dit  toe te leren passen kun je alvast een aantal simpele oefeningen doen.

Adem vanaf vandaag het liefst altijd door je neus. Ook als je een verstopte neus hebt, zul je merken dat je neus zich opent als je minder diep gaat ademen. Om een verstopte neus te openen kun je deze oefening toepassen: (Schijf dit over uit de cursusmap- M.K.).

Traplopen:  Adem rustig door je neus uit en begin de trap op te lopen met je mond en neus dicht totdat je een licht gevoel van benauwdheid voelt. Open dan alleen je neus en loop met een rustige ademhaling de trap op. Bovenaan de trap adem je minder diep dan je zou willen of doe je bijvoorbeeld je vinger onder je neus om zo te voelen dat je rustiger in en uit ademt. Let hierbij op dat je iets minder ademhaalt dan je zou willen, want als je de ademhaling te sterk vermindert, kan het weer moeilijk zijn . Met andere woorden, je traint jezelf door een licht gevoel van luchtgebrek.

Iets oppakken van de grond: Adem rustig door je neus uit en buig je knieën en rug om datgene op te pakken wat je wilt pakken. Pas als je weer rechtop staat adem je weer ontspannen door je neus en let hierbij op dat je iets minder ademhaalt dan je zou willen. Met andere woorden, je traint jezelf door een licht gevoel van luchtgebrek.

Dit gevoel aan gebrek aan lucht ontstaat omdat je kooldioxide (CO2) gehalte begint te stijgen. Dit verbetert je zuurstof opname en je gezondheid.

Praten: Adem rustig door je neus in en begin te praten totdat je voelt dat je adem dient te halen en adem tussendoor dan weer rustig door je neus in. Let op dat je niet een hap lucht neemt en niet door de mond begint in te ademen of dit tussen het praten door doet. Als je bij het praten door de mond inademt, verdiept dit je ademhaling met allen negatieve gevolgen daarvan.

Zingen: Idem als praten

Een goede oefening is ook kniebuigingen maken met je neus dicht. Probeer, alleen als je controlepauze hoger is dan 20, om10 of meer kniebuigingen te maken met je mond en neus dicht. Probeer hierna je ademhaling zo snel mogelijk weer rustig krijgen door je vinger onder je neus te doen en je te concentreren op een rustige ademhaling door de neus die je met je vinger bijna niet voelt.

Ademhaling verbeteren terwijl je slaapt
Slapen doe je een belangrijk deel van je leven. Hoe kunnen we onze ademhaling trainen als we slapen? Er is een gemakkelijk te leren oefening om tijdens je slaap te trainen: je plakt gewoon je mond dicht! Hierdoor verplicht je jezelf om ook ’s nachts door je neus te ademen. Wees gerust je kunt niet stikken met een pleister op je mond. Ik neem vaak Hansaplast soft 25mm breed als tape die ik ook uitdeel tijdens de cursussen of individuele begeleidingen.

Als je ’s nachts wakker wordt met een benauwd gevoel, dan weet je meteen dat je ’s nachts aan het hyperventileren bent.

Toen ik destijds de Buteyko cursus deed en mijn mond dicht plakte voor het slapen gaan, werd ik 3 weken lang midden in de nacht benauwd wakker. Ik kreeg inzicht in het feit dat ik jarenlang aan het hyperventileren ben geweest tijdens mijn slaap. Dat had ik nooit verwacht!

Als je ’s nachts wakker wordt, dan kun je twee dingen doen:

Je trekt de pleister van je mond en gaat verder slapen of je stapt uit bed en wandelt rustig totdat je ademhaling weer kalm en ontspannen is en je gaat weer naar bed.

Het voordeel van de laatste optie is dat je door blijft trainen. Je zult zien dat je controlepauze vrij snel zal stijgen zodat je relatief snel een gezonde uitwisseling hebt van zuurstof en CO2.

Reinigingsreactie
Indien je gaat beginnen om je ademhaling te verbeteren en daarmee je controlepauze te verhogen is het nodig om te weten dat je tussendoor reinigingsreacties kunt krijgen. Deze reacties ontstaan omdat het lichaam zich van allerlei opgebouwde afvalstoffen reinigt. Het gaat nu wat ver om daar uitgebreid over te schrijven, maar waar het op neer komt is dat je lichaam bijvoorbeeld een grieperig gevoel kan geven, je je snotterig kunt worden of dat je hoofdpijn of diarree kunt krijgen. Maak je geen zorgen dit gaat vaak met een dag of 2 dagen weer over en je voelt je vaak veel beter dan daarvoor. Wil je meer informatie hierover hebben is het een idee om een cursus Buteyko ademhalen te volgen.

Nu denk je wellicht: wat een gedoe en wat kom ik allemaal wel niet tegen? Ik vroeg me vaak af: “Wat zijn mijn opties?”

Houd vol, zet door, weet waarom je dit allemaal doet en je zult slagen in het verlagen van je stress, verhogen van je energie, verbeteren van je gezondheid, genezing van chronische ziekten en welk doel je jezelf ook hebt gesteld!

Sporten en ademhaling
Wil je een gezond lichaam trainen, dan is het raadzaam om tijdens het sporten je mond dicht te houden. De kans is groot dat je in het begin sneller buiten adem bent. Vergeet even je sportprestaties en verdiep je in je gezondheid. Je zult merken dat je dan snel vooruit gaat. Ik heb gemerkt dat ik het binnen 3 weken langer vol kon houden op de cardiomachines dan voorheen.

Ben je professioneel bezig met sporten, overleg dan even van te voren wat de aankomende prestaties dienen te zijn, bijvoorbeeld wedstrijden die al gepland staan.

Je traint je lichaam door een verhoging van CO2. Je verhoogt je lichamelijke inspanning en daarmee je CO2 peil.

Indien je sport met je mond open, zul je veel CO2 verliezen wat eigenlijk zonde is, zeker als je lichaam al een te laag CO2 peil heeft.

Vooral voor professionele sporters geldt dan ook: neem een ervaren Buteyko therapeut in de arm om eventueel samen met je trainer aan je ademhaling te gaan werken.

Yogi’s
Een ‘yogi’ is een beoefenaar van yoga. Het woord ‘yoga’ komt uit het Sanskriet van de stam yuj wat ‘jukken‘ betekent. Een yogi tracht zijn lichaam en geest onder volledige controle te brengen. Het doel is tot volledig geluk en kennis te komen. Een beoefenaar van yoga wordt pas een yogi als yoga in al zijn aspecten gedurende de gehele dag en nacht zijn wezen beïnvloedt.

Yogi’s zijn meesters in Yoga. Het is een levenswijze om gezond en flexibel te leven. Dat gaat veel verder dan de yoga doen zoals wij die over het algemeen kennen. Er bestaan vaak grote contrasten tussen onze westerse yoga leraren en de Yogi’s uit bijvoorbeeld de bergen van India.

In het westen wordt vaak gedacht dat Yogi’s diep ademhalen. In werkelijkheid echter beheersen Yogi’s alle technieken die de diepte van hun ademhaling zoveel mogelijk vermindert.

De oefening van de Yogi’s die in het westen “diepe ademhaling” wordt genoemd, verloopt bij de Yogi’s in het oosten heel anders. Hun doel is veelal “samadhi” te bereiken dat wil zeggen ademloosheid.

Na verschillende yoga DVD’s bekeken te hebben, kwam ik tot de conclusie dat we in het westen ten aanzien van yoga andere methodes hebben ontwikkeld die geregeld een verdieping van de ademhaling tot gevolg heeft, met alle gevolgen van dien.

Een interessante proef zou kunnen zijn om een westerse yoga goeroe simpelweg de controlepauze test te laten doen. Indien dit resulteert in een controlepauze van rond de 30 seconden, kun je wel bepaalde conclusies trekken en vragen stellen, bijvoorbeeld: wat kan deze persoon mij leren?.

Vergeten wijsheden
Oude wijsheden zijn vaak niet zonder reden ontstaan. Onze voorouders voelden instinctief aan dat het goed was om onze pasgeboren baby’s in te wikkelen.

Korsetten en de brede riemen van soldaten dienen niet alleen het corrigeren van het figuur of de stevigheid. Het inwikkelen, brede riemen of korsetten dragen zijn belangrijke hulpmiddelen om oppervlakkig te ademen en komen onze gezondheid ten goede.

Natuurlijk is een korset dragen zonder ervaring een uitdaging en kan het in het begin wat benauwdheid geven maar de kern is wel dat het gezondheid bevorderend is.

Emotionele opwinding, overspanning en stress
Emotionele opwinding is schadelijk als die geen uitlaatklep vindt in lichamelijke inspanning. Bijvoorbeeld, als een dier stress krijgt, dan gaat het rennen, bijten of vechten. Maar als wij als mens stress krijgen, blijven we vaak in onze bureaustoel, autostoel of andere passieve houding zitten terwijl ons lichaam net zo reageert als dat van het dier: de ademhaling wordt dieper, het hart gaat sneller kloppen en de productie van hormonen verandert alsof je werkelijk aan het rennen of vechten bent.

Daarnaast hebben we als mens nog een tweede signaalsysteem: taal. Woorden (intern of extern) kunnen ook allerlei lichamelijke processen teweeg brengen. Een mens kan ziek worden alleen al door zijn eigen negatieve en agressieve gedachten.

“Neem geen risico’s als het aankomt op je gezondheid, train je ademhaling net zolang totdat het als het ware ‘in de norm’ bevindt zodat je lichamelijk en geestelijk daarin zo optimaal mogelijk kunt zijn.“

ONDERDEEL VAN HET BOEK ‘UPGRADE JEZELF’ van Dennis Huizenga

Categories
Uncategorized

TOP 10 producten vermijden bij hyperventilatie, benauwdheid of onrust.

Wist je dat een gezonde voeding en een gebalanceerde mindset net zo belangrijk zijn als goede ademhaling voor het beheersen van hyperventilatie, benauwdheid en onrust? Een uit balans zijnde ademhaling kan invloed hebben op je mindset door gebrek aan zuurstof en vermindert de opname van voedingsstoffen door onder andere verkramping van de darmen. Upgrade jezelf door je voeding aan te passen en haal het beste uit jezelf. Ontdek de top 10 producten die je moet vermijden voor het bestrijden van onrust, hyperventilatie, benauwdheid, kortademigheid en angsten.

Top 10 producten te vermijden wanneer je een vorm van hyperventilatie hebt!

– Alcohol (wordt omgezet tot suiker en vermeerdert de ademhaling)
– Kunstmatige en geraffineerde suikers
– Gluten
– Zuivelproducten
– Frisdranken (specifiek energie drinks waar veel cafeïne in zit maar ook – Cola, Fanta en andere frisdranken)
– Koffie (specifiek cafeïne is een zg. ‘boosdoener’)
– Thee (specifiek theïne vooral veel in zwarte thee)
– Voorkom fabrieksmatig voedsel
– E-nummers, en zeker waarin monosodium glutamate oftewel E621 in zit.
– Vruchtensap uit het pak

Producten die juist helpen voor meer gebalanceerde bloedsuiker:

– Bananen
– Cocos water (let op de versie zonder e nummers en het liefst puur water ipv gemaakt van concentraat)

Voeding (eten en drinken) wat hyperventilatie verergert m.a.w. waardoor je meer gaat ademen en dus de hyper-ventilatie verergert zijn dus zeer raadzaam zoveel mogelijk te vermijden of te verminderen.

Klik hier om je te abonneren voor het Youtube kanaal van Upgradejezelf.

Categories
Uncategorized

Hoe ontspan je je middenrif?

Beste lezer,

Door op onderstaande afbeelding te klikken kom je bij een uitleg filmpje over hoe je je middenrif ontspant.

Je hebt maar een spier nodig voor een goede ademhaling en dat is je middenrif!

(In het kort: Focus op je uitademing door los te laten, in en uit door je neus en adem net wat minder dan je wilt…..)

Abonneer je op het youtube kanaal door hier te klikken en mis geen video met tips, tricks en adviezen over voeding, mindset, ademhaling etc.

Categories
Uncategorized

Hyperventilatie en vermoeidheid

Chronische hyperventilatie betekent dat je voortdurend te snel en te diep ademt. Ook al heb je nooit een aanval van hyperventilatie gehad, toch kun je zonder dat je het weet te veel ademen, vooral ’s nachts.

Als we inademen, voeren we zuurstof aan die ons lichaam nodig heeft. Als we uitademen voeren we kooldioxide (ook wel koolzuur of CO2) af dat ons lichaam produceert. Een gezonde volwassene ademt 4 à 5 liter lucht per minuut in en uit. Mensen die te veel ademen zitten hier echter ver boven. Vaak ademen ze in rust en zonder lichamelijke inspanning al meer dat vijftien liter per minuut. Ze ademen in rusttoestand net zo intens alsof ze aan het rennen zijn.

Nu is niet de teveel ingeademde zuurstof het probleem, zoals je misschien zou verwachten, maar de kooldioxide. Je raakt door het vele ademen namelijk te veel kooldioxide kwijt, zodat hieraan een tekort ontstaat.

Moe door te veel ademen

Chronische vermoeidheid en hyperventilatie

Kooldioxide speelt een belangrijke rol in ons lichaam. Een tekort aan kooldioxide heeft invloed op allerlei processen in het lichaam. Zo verandert bijvoorbeeld de activiteit van enzymen en vitaminen, waardoor je weerstand afneemt. Een ander effect dat optreedt heeft te maken met de energiehuishouding. Een lichaam verbrandt in rust normaal gesproken vet. Een jachtige ademhaling wordt door het lichaam gezien als een teken van verhoogde paraatheid, en het lichaam gaat dan over op verbranding van glucose. Als dit lang duurt, raak je uitgeput en verzuren je spieren.

Door een tekort aan kooldioxide verandert ook de zuurgraad van je bloed. Je lichaam probeert die wijziging van de zuurgraad nog zoveel mogelijk te compenseren door onder andere je aderen te vernauwen. De gevolgen hiervan lopen uiteen van concentratiestoornissen tot pijn op de borst. Verder heeft kooldioxide een kalmerende werking. Bij een tekort aan deze stof kun je last krijgen van prikkelbaarheid, slapeloosheid en onbestemde angst.
Het myalgische encefalomyelitis/chronische vermoeidheid syndroom (ME/CVS) wordt in veel gevallen gerelateerd aan chronische hyperventilatie. Onderzoeken demonstreren dat bij 93% van de patiënten met deze diagnose een chronische hyperventilatie aanwezig is.

Vicieuze cirkels

Als je langdurig te veel ademt, kunnen er ook andere klachten ontstaan die je in verschillende vicieuze cirkels doen belanden. Het gevolg is dat chronische hyperventilatie zichzelf in stand kan houden.

Een voorbeeld: als je te veel ademhaalt en dus te veel kooldioxide uitblaast, wordt de verbinding tussen zuurstof en hemoglobine (de transporteur van zuurstof in ons bloed) sterker; hierdoor kan zuurstof minder goed aan lichaamscellen worden afgegeven. Door te veel ademen krijg je dus een tekort aan zuurstof. Dat tekort aan zuurstof dwingt je dan weer om meer adem te halen. Men noemt dit het Bohr-effect, naar de Deense wetenschapper die het ontdekte.

Chronische vermoeidheid en de buteyko methode

Een andere vicieuze cirkel heeft te maken met emotionele overspannenheid. In een stresstoestand bereidt ons lichaam zich voor op zware lichamelijke inspanning (vechten of vluchten) en onze ademhaling wordt daardoor dieper en frequenter. Maar wij zijn beschaafde (of uitgeputte) mensen; wij gaan (of kunnen) niet rennen en wij vechten niet, maar blijven gewoon rustig op een stoel zitten met onze gedachten. De beweging blijft uit en daarmee ook het aanmaken van kooldioxide, terwijl we tegelijkertijd wel meer zijn gaan ademen (en dus te veel kooldioxide kwijtraken). Dit is slecht voor de chemie van ons lichaam en veroorzaakt weer stressgevoelens. Dus: hoe meer je ademt, des te meer ben je gestrest en hoe meer je gestrest ben, des te meer adem je.

Bovendien, als je ME/CVS hebt, ben je vaak door pijn en uitputting gedwongen om veel te rusten, te liggen en weinig te bewegen. Daarnaast staan ME-patiënten, mede door hun ziekte, onder zware druk. Zowel lichamelijk als geestelijk. Deze factoren kunnen een teveel aan ademen in de hand werken en daarmee de kans vergroten op een tekort aan kooldioxide in het lichaam met alle negatieve gevolgen van dien.

Adviezen

Een van de tekenen van te veel ademen kan borstademhaling zijn. Die treedt op als je borst beweegt bij het ademhalen. Zijn misschien je middenrif en borstkasspieren gespannen? Ook kan je geneigd zijn de lucht als het waren naar binnen te trekken in plaats van moeiteloos te ademen. Adem je door je mond in plaats van door de neus, overdag of ’s nachts? Zucht je vaak? Zijn je neusvleugels gespannen? Voel je je benauwd of duizelig? Dit kunnen allemaal aanwijzingen zijn dat je te veel ademt.

Om deze symptomen te verminderen kan het zijn nut hebben om in het dagelijkse leven op de volgende dingen te letten:

• Eet matig en wees daarbij voorzichtig met dierlijke eiwitten en koffie;

• Liggen, vooral op de rug, intensiveert je ademhaling. Probeer te slapen op je buik en anders op je zij. Of als je benauwd voelt, ga dan zitten. Want als je zit, wordt je ademhaling rustiger dan wanneer je ligt.

• Beweging dusdanig, dat je door de neus kunt ademen. Dit is goed omdat daarmee het kooldioxidegehalte in je bloed toeneemt.

• Drukte en sterke emoties, zowel positief als negatief, verhevigen je ademhaling.Chronischevermoeidheidssyndroom (ME/CVS) is een ziekte waarbij je makkelijk teveel hooi op je vork neemt. Probeer binnen je grenzen te blijven en gun jezelf zoveel mogelijk ontspanning met bijvoorbeeld mooie muziek of ontspanningsoefeningen.

De Buteyko-methode en Chronischevermoeidheidssyndroom

De symptomen vanChronischevermoeidheidssyndroom waren al in de 19-de eeuw beschreven, maar de meningen over de oorzaak van deze aandoening zijn divers. Dr. K.P. Buteyko beweerde altijd dat zolang er sprake van veel oorzaken is, de echte oorzaak van de ziekte nog niet is gevonden. Veel gevallen vanChronischevermoeidheidssyndroom (ME/CVS) kunnen wel een verklaring vinden in de aanwezigheid van chronische hyperventilatie bij de patiënt. De hyperventilatie veroorzaakt verslechtering van de doorbloeding en een tekort aan zuurstof in de hersenen en veroorzaakt hyperreactiviteit van het immuunsysteem. Het zenuwstelsel en de spieren van de hyperventilerende mens verblijven voortdurend in een toestand van een zuurstoftekort. De aanwezigheid van bronnen van een chronische infectie in het lichaam kan deze toestand verergeren.

De praktijk demonstreert, dat het toepassen van de Buteyko-methode in veel gevallen tot verminderen of volkomen verdwijnen van de symptomen van ME/CVS leidt.

Het toepassen van de Buteyko-methode laat snel de voornaamste symptomen van ME/CVS verdwijnen: de slaap verbetert, de verdraagzaamheid voor lichamelijke inspanning neemt toe, het concentratievermogen verbetert, de energie stijgt, “de kwaliteit van het leven” verbetert, de bloeddruk wordt genormaliseerd, de hoofdpijn en de spierpijn verdwijnen.

Bron: buteyko-methode.eu
Artikel: Marijke Hoogland, Masha Anthonissen-Kotousova en Dennis Huizenga

Klik hier om je te abonneren voor het Youtube kanaal van Upgradejezelf.

Categories
Uncategorized

Hoe de Buteyko methode chronische ziekten geneest

1. Een levend organisme is een ‘open’ systeem, dat voortdurend een verhouding heeft met het omgevende milieu. Het heeft ook een eigen ‘innerlijk’ milieu waarin de stofwisseling en levensprocessen plaatsvinden.

Het organisme blijft in leven zolang de voornaamste criteria van het innerlijke milieu, de fysiologische constanten, zoals de lichaamstemperatuur, de arteriële druk, suiker, zuurstof, kooldioxide, proteïnen, elektrolyten etc. op een voor het leven benodigde niveau blijven of met andere woorden de grenzen van de norm niet overtreden.

2. De stabiliteit van de criteria van het innerlijke milieu, of homeostase, wordt onderhouden door diverse functiesystemen. Functiesystemen verenigen organen van het lichaam in een geheel en zorgen door middel van zelfregulatie voor het aanpassen van het organisme tot het omgevende milieu.

3. Gezondheid is de toestand, waarin alle levensbelangrijke constanten binnen de norm blijven.
Het organisme is het geheel van de functiesystemen. De gezondheid van het lichaam is het gevolg van de harmonieuze werking van de functiesystemen. In normaal functionerende organisme werkt een universele regel: de processen die de afwijking van de norm herstellen, overheersen de invloed van de afwijkende processen.

4. Ziekte is de toestand, waarin:
a) levensbelangrijke constanten de norm beginnen te overtreden,
b) storingen aanwezig zijn in de werking van functiesystemen die deze constanten onderhouden.

Een voorbeeld: een chronische hyperventilatie (‘diepe ademhaling’) en als gevolg daarvan een tekort aan CO2 in de longen en in het bloed veroorzaakt een ontwikkeling van compenserende reacties in de functiesystemen, die de benodigde hoeveelheid CO2 in de longen en in het bloed onderhouden. Dit gebeurt door middel van gedeeltelijke sluiting van de luchtwegen (chronische loopneus, neuspoliepen, opgezwollen neusamandelen bij kinderen, obstructieve bronchitis en astma), verkramping van de bloedvaten (verhoging van de bloeddruk, hypertensie), verharding van de celmembranen en bloedvatwanden (arteriosclerose, hoge cholesterolgehalte, angina pectoris en ischemia) en een aantal andere verstoringen van de stofwisseling, tot de ontwikkeling van suiker diabetes toe.

5. Diagnostiek is het zoeken naar de constanten die de norm overtreden.
Ieder functiesysteem wordt gevormd om slechts één parameter van het innerlijke milieu van het lichaam te onderhouden. Iedere pathologie heeft dus in haar basis de verandering van slechts één specifieke constante of één parameter.

6. Genezing volgens de Buteyko-methode is het terugkeren van constanten tot de norm.
Het proces van het terugkeren van constanten tot de norm wordt verwezenlijkt door:
a) rechtstreeks invloed uitoefenen op de constante zelf,
b) invloed uitoefenen op het onvoldoende werkende functiesysteem dat verantwoordelijk is voor het onderhouden van de constante binnen de norm.

Een voorbeeld: het normaliseren van de criteria van de ademhalingsfunctie leidt tot het normaliseren van constanten volgens CO2 en O2. Dit heft de werking van specifieke functiesystemen op die verantwoordelijk zijn voor het onderhouden van deze constanten en wij kunnen zien hoe geleidelijk aan allergie, chronische loopneus, neuspoliepen, bronchiale astma, hypertensie en veel andere aandoeningen verdwijnen.

7. Preventie volgens de Buteyko-methode is het voorkomen van de verschuiving van de constanten buiten de grenzen van de norm. Regelmatige lichamelijke inspanning (sport, lichamelijk werk) onder controle van de toestand van de uitwendige ademhaling (meting van ‘de controle pauze’ voor en na lichamelijke inspanning) is de simpelste wijze om dit doel te bereiken. Als resultaat daarvan ontstaat een stabiele klinische remissie (volkomen herstel) en afwezigheid van recidieven van de ziekte. U bent gezond!

Bron: buteyko-methode.eu artikel:Andrey Novozhilov, Masha Anthonissen-Kotousova

Klik hier om je te abonneren voor het YouTube kanaal van Upgradejezelf

Categories
Uncategorized

Hoge cholesterol als gevolg van hyperventilatie

Prof. Dr. M.M. Lavrentev, N.N. Averko, I.A. Eganova
Verslagen van de Academie van Wetenschappen, 1993, Vol. 329, №4

Dit werk ontstond als resultaat van waarnemingen van de dynamica van fysiologische processen in het menselijk lichaam tijdens het normaliseren van de uitwendige ademhaling. Onderzoeken op dit gebied zijn van groot belang voor de ontwikkeling van de fundamentele voorstellingen in de fysiologie, vooral over de rol van de ademhaling als de voornaamste bron van de vermindering van entropie in levende systemen. Het doel van deze onderzoeken is het creëren van een adequaat mathematisch model van het regelen van de levensbelangrijke functies die de homeostase van het lichaam voorzien.

De aandacht voor het onderwerp “alveolaire hyperventilatie” neemt wereldwijd toe. Er verschijnen steeds meer artikelen en monografieën over de invloed van hyperventilatie op de ontwikkeling van diverse pathologische processen. Het positieve effect van het opheffen van hyperventilatie was voor het eerst in het begin van de 60-er jaren in de medisch-biologische werken van de Siberische Afdeling van de Sovjet Academie van de wetenschappen (laboratorium van K.P. Buteyko) verkondigd. De fundamentele rol van hyperventilatie was gedemonstreerd bij onderzoeken met speciale meetapparatuur die tegelijkertijd de dynamica van diverse criteria van het ademhalingssysteem, het systeem van hart en bloedvaten en andere lichaamssystemen registreerde. Door K.P. Buteyko was toen al de methode gepresenteerd die de door hyperventilatie ontstane storingen in het lichaam laat opheffen – octrooien №1067640 en №1593627.

De weredwijd groeiende aandacht voor het onderwerp “hyperventilatie” wordt gericht op slechts een deel van het probleem, namelijk de diverse storingen in de functionele systemen van het lichaam als gevolg van hyperventilatie. Het tweede deel van het probleem, het opheffen van hyperventilatie en het bestuderen van de dynamica van processen die daarmee gepaard gaan, wordt nog nauwelijks besproken. Een boek over het werk van K.P. Buteyko dat zijn methode als de Russische revolutie van gezondheid heeft genoemd (auteur: Ture Wallen), is hier een uitzondering. Juist dit tweede deel van het probleem vormde het object van ons onderzoek: het bestuderen van reinigingsreacties die ontstaan als het gevolg van het opheffen van hyperventilatie. Dit onderwerp was ons aangeboden door het Staatscommitee van Wetenschap en Techiek. Het onderzoek was uitgevoerd in samenwerking met medici en matematici. De voornaamste pathologie die wij analyseerden, was suikerdiabetes, vooral de insulineafhankelijke vorm.

De eerste onderzoeken van de standaarde biochemische criteria demonstreerden de invloed van hyperventilatie op het totaal cholesterol in het bloed. Het rekenkundig gemiddelde (de suikerpatiënten die het totaal cholesterol hoger dan 7 mmol/ltr hadden) van 8,08 ± 0,79 mmol/ltr daalde binnen een maand sinds het begin van het opheffen van hyperventilatie tot 6,66 ± 0,59 mmol/ltr bij 5% significatieniveau, bepaald volgens het criterium van Student (P ≥ 0,95). De dispersie van de sampling distribution nam af van 0,118 tot 0,66.

Rekening houdend met het regime van de onderzoeken en het specifieke van de experimenten wordt toegegeven dat deze gegevens de resultaten bevestigen die eerder in 1965 in het laboratorium van K.P.Buteyko waren verkregen: er was een daling geconstateerd van het totaal cholesterolniveau van 240 tot 180 mg-% bij stijging van kooldioxide in de longblaasjes van 5,5 tot 6,1% bij 0,1% significatieniveau, bepaald volgens het criterium van Student (P ≥ 0,999).

Deze veranderingen gingen samen met algemene positieve dynamica. De gemiddelde  insuline dosis daalde probleemloos (zonder enkele negatieve gevolgen) van 54,77 ± 10,58 eenheden tot 36,59 ± 6,82 eenheden (P ≥ 0,95); de suikerspiegel in het bloed daalde gemiddeld met 16%, de doses van medicijnen tegen samengaande aandoeningen waren tot 3 à 4 maal verminderd tot volkomen ophouden met medicijnengebruik.

De gegevens over het totale cholesterol zijn in overeenstemming met de objectieve veranderingen in de bloedvaten waargenomen in de oogbodem. De positieve dynamica was vastgesteld in 67% van de gevallen, de verbetering van visus van 0,1 tot 0,4 was in 58% van de gevallen, de daling van de intra-oculaire druk met 3 tot 5 mmHg in 58% van de gevallen, de oplossing van bloedstollingen was bij 5 van de 7 patiënten waargenomen en er waren nog enkele gevallen geconstateerd van de verdwijning van micro-anevrisme en oedeem van het netvlies.

Deze gegevens betreffende het cholesterolgehalte in het bloed bij het opheffen van hyperventilatie bevestigen de resultaten van de onderzoeken van K.P. Buteyko. De expertise in het Instituut van pathologie van bloedsomloop van het Ministerie van Volksgezondheid van de Russische Federatie betreffende de lange termijn gevolgen van het opheffen van hyperventilatie laat de pathogenetische verklaring zien voor het ontstaan van atherosclerotische processen.

Hyperventilatie gaat gepaard met bovenmatige uitscheiding van CO2, de ontwikkeling van hypocapnia en de wezenlijke veranderingen van metabolisme die zich in gas-alkalose en metabolische acidose uiten. De verandering van de voornaamste constanten van homeostase veroorzaakt diverse klinische storingen in de organen en systemen van het lichaam: in het systeem van hart en bloedvaten, het spijsverteringssysteem, het urogenitalsysteem, in de systemen van centrale en periferische zenuwstelsel en in de spieren. De hyperventilatie verhoogt de opwinding van de weefsels en dit leidt tot verkramping van de spieren en tot langdurige vasoconstrictie (vernauwing van de bloedvaten).

In de toestand van gas-alkalose verschuift de zuurstof-hemoglobine-dissociatiecurve naar de linkerkant (effect van Bohr). Dit samen met de vernauwing van bloedvaten leidt tot hypoxia van organen en weefsels. Hier hoort de hypoxische theorie van het ontstaan van sclerose genoemd te worden die door W.C. Hueper in 1944 was gepresenteerd. Het hyperventilatiesyndroom dat op zich al in feite langdurige stress is, bevordert de endogene activering van catecholamines en verergert daardoor de stress die de bron vormt van de neurogene hyperactiviteit. Als resultaat ontstaat een vicieuze cirkel die de ademhalingsverstoring en de hypoxia chronisch maakt. Het hoge gehalte van de catecholamines verhoogt het zuurstoftekort in de weefsels en verergert daarom de door hypoxie veroorzaakte storingen. De verhoogde productie van catecholamines geeft een vet-mobiliserend effect, bevordert de activiteit van lipasen en peroxidatie, verhoogt het gehalte van vrije vetzuren in het bloed en atherogene fracties van lipoproteides. De coëfficiënt van de vasoconstrictie-vasodilatie-schakel van het prostanoidensysteem neemt toe. De pro-aggregatie en vasoconstrictie worden versterkt door tromboxaan en leucotriënen. Het gehalte van prostacyclines die de optimale bloedstroom en de anti-trombogene verhouding tussen de endotheel en de vaatwand voorzien, daalt (werken van N.A.Pavlov en I.K.Sluzevskaya).

Een van de initiërende factoren van de toename van het tromboxaangehalte is het hoge gehalte van immuuncomplexen, dat trombocyten activeert en de verandering van de vaatwand vormt (werken van A.N.Klimov). De activering van het humorale systeem veroorzaakt de activering van het trypsine-kinine systeem en leidt tot beschadiging van de elastische vezels van intima en de vermindering van doordringbaarheid van de endotheel-barrière (werken van O.G.Ogloblina). Deze verschijnselen samen met de voor hypocapnia kenmerkende verstoring van biosynthese van vetten (werken van M.F.Gooliy) leiden tot focale accumulatie van lipiden, complexe koolhydraten, bloedcomponenten, calcium in de intima en de tunica media van de beschadigde arterie. Dit bij elkaar creëert de patho-morfologische grondslag van atherosclerose.

De volgende onderzoeken naar dit principe van de ontwikkeling van atherosclerose moeten worden gedaan bij de complexe (fysiologische, biochemische, immunologische etc.) bestudering van de dynamica van de bijbehorende criteria tijdens het proces van het opheffen van hyperventilatie. Het doel van deze onderzoeken is het vaststellen van de op statistieken gebaseerde verhoudingen tussen de criteria van de uitwendige ademhaling en de criteria van dit pathologische proces. De bestudering van de reinigingsreacties tijdens het opheffen van hyperventilatie zal ongetwijfeld nieuwe gegevens opleveren over de homeostase van het lichaam in het geheel.

De auteurs tonen hun dankbaarheid aan prof. K.P. Buteyko voor het consult en de aanwijzingen.

Bron: buteyko-methode.eu
Categories
Uncategorized

Suikerpatiënten missen zuurstof

Het aantal suikerpatiënten neemt in de laatste decennia explosief toe en in is in de laatste 20 jaar verdubbeld. Waarom gebeurt dit?
De theorie van het ontstaan van suikerdiabetes werd ontwikkeld door Dr. K.P. Buteyko nog in het begin van de 60-er jaren van de 20-ste eeuw. Deze theorie is gebaseerd op de bekende wetten van de fysiologie.

1. Door veel factoren van de hedendaagse levensstijl krijgen steeds meer mensen chronische hyperventilatie, terwijl zij dit meestal niet beseffen. Hyperventilatie (“diepe ademhaling”) levert geen extra zuurstof aan ons arteriële bloed (dit was vastgesteld door J. S. Haldane meer dan een eeuw geleden). Al bij normale ademhaling is de hemoglobine van ons bloed bijna maximaal (met 98%) met zuurstof verzadigd.

2. Als gevolg van hyperventilatie daalt het koolzuurgas (CO2) in onze longen en ons bloed onder de norm. Een tekort aan koolzuur versterkt de binding tussen hemoglobine en de zuurstof, zodat de zuurstof slecht wordt afgescheiden om bij onze cellen terecht te komen (het effect van Bohr). Hoe dieper de ademhaling is, des te minder zuurstof komt er in de lichaamscellen terecht.

3. De stofwisseling neemt door hyperventilatie niet toe. Met andere woorden, ons lichaam is geen stookplaats waarin hoe meer je blaast, des te beter het brandt. Het tegenovergestelde is waar: hoe dieper en intensiever de ademhaling is, des te slechter wordt de zuurstofvoorziening van het lichaam. Diepe ademhaling veroorzaakt een tekort aan zuurstof (hypoxia) met als gevolg onvoldoende oxidatie van stofwisselingsprodukten. Vervolgens ontwikkelt zich een verstoring van de stofwisseling, verstoring van het zuurbase evenwicht, pH van het bloed verschuift naar de base (alkalische) kant en in het bloed worden producten van onvoldoende oxidatie opeengehoopt en als gevolg daarvan ontstaat er stofwisselingsacidose.

In de 1e fase van hyperventilatie ontstaat er respiratoire alkalose (gasalkalose) als gevolg van het koolzuurtekort.

In de 2e fase ontwikkelt zich de stofwisselingsacidose als gevolg van opeenhoping van producten van onvoldoende oxidatie en als compenserende reactie tegen respiratoire alkalose.
Mensen met hyperventilatie hebben respiratoire alkalose en stofwisselingsacidose die elkaar compenseren. Hun zuurbase evenwicht is normaal of bijna normaal, maar hun stofwisseling is verstoord. Vermindering van de ademhaling bij de Buteyko-training veroorzaakt eerst een zekere toename van de verzuring als gevolg van de stijging van koolzuur en dit leidt tot de verbetering van de zuurstofopname. Door de oxidatie van melkzuur, pyrodruivenzuur en andere producten vermindert de stofwisselingsacidose. Dit betekent dat door het normaliseren van de ademhaling de stofwisseling en het zuurbase evenwicht in de norm komen.

De 3e fase: als gevolg van de veranderingen in de 1-e en de 2-e fase verandert de activiteit van alle enzymen en vitaminen. Dit leidt tot de verstoring van alle soorten van de stofwisseling. Als gevolg daarvan ontstaat suikerziekte. Suikerziekte is niets anders dan een verstoring van koolhydratenstofwisseling. Suikerziekte ontstaat door hyperventilatie en door een tekort aan CO2in het lichaam.

Een tekort aan CO2 veroorzaakt een breed scala van stofwisselingsstoornissen en de onderdrukking van de functies van alle lichaamssystemen, ook op het celniveau.
Buteyko noemt hyperventilatie “stress voor het gehele lichaam”.

Stress, emotionele overspanning, zowel negatieve als positieve emoties maken onze ademhaling onvermijdelijk dieper. Waarom? Dit is een oeroude reactie van ons lichaam. In stress-situaties windt ons centrale zenuwstelsel zich op, het lichaam mobiliseert zich en bereidt zich voor op de lichamelijke inspanning. Deze reactie is bedoeld om te zorgen dat je snel kunt reageren in een stress-situatie.

Een dier gaat in een stress-situatie rennen, bijten of aanvallen (dit heet “vluchten of vechten reactie”). De lichamelijke inspanning tijdens de stress-situatie activeert de stofwisseling en vergroot de CO2-productie in het lichaam. Tijdens lichamelijke inspanning is de diepe ademhaling normaal ten opzichte van de toegenomen stofwisseling. Maar in onze geciviliseerde maatschappij gaan wij niet meer vluchten of vechten. Bij stress-situaties blijven wij in de leunstoel zitten. Als je in de stress-situatie niet beweegt, daalt de hoeveelheid CO2 in het lichaam aanzienlijk met alle negatieve gevolgen daarvan. Daarom is de emotionele opwinding die geen uitlaatklep in lichamelijke inspanning vindt schadelijk voor het lichaam.

Echter als de mens in de stress-situatie zijn ademhaling bewust vermindert, wordt zijn zenuwstelsel snel gekalmeerd en verdwijnen ook de negatieve gevolgen van de stress op ons lichaam. Daarom werkt de Buteyko-methode zo effectief tegen stress.

In stress-situaties produceert het lichaam psychotrope stoffen zoals adrenaline, noradrenaline en andere om onze reacties van vechten en vluchten te stimuleren, onze spierkracht te vergroten etc. Maar de productie van insuline wordt in de stress-situatie onderdrukt, de hoeveelheid daarvan in ons bloed daalt.

De reacties die in het lichaam als gevolg van diepe ademhaling ontstaan, stimuleren de verhoging van het suikergehalte in het bloed met als doel de normale doorstroming van energetische processen te ondersteunen. Wanneer er voldoende insuline aanwezig is, is deze verhoging van de suiker in het bloed nuttig, want daardoor neemt de toestroom van energie naar onze spieren en onze hersenen toe om hun functies te optimaliseren. Echter als de diepe ademhaling lang duurt, verandert deze compenserende reactie in pathologie, omdat er en tekort aan insuline ontstaat die samen met een tekort aan kooldioxide tot de verstoring van alle soorten van stofwisseling leidt.

Diepe ademhaling veroorzaakt stijging van stoffen, bijvoorbeeld glucagon, die de verhoging van het suikergehalte in het bloed stimuleren. De Krebs cyclus verandert zijn richting en andere chemische processen worden verstoord met als doel het afbreken van suiker tegen te gaan en de hoeveelheid daarvan in het bloed te verhogen. Er ontstaat een systeem van biochemische processen die de suikerspiegel in het bloed verhogen. Buteyko beschouwt hyperglycemia (te hoge suikerspiegel in het bloed) in combinatie met een tekort aan insuline als een compenserende reactie van het lichaam tegen het energietekort.

Buteyko heeft bewezen dat krampachtige vernauwing van bronchiën en bloedvaten, de verhoging van cholesterolproductie, de verhoging van de bloeddruk en andere reacties van het lichaam beschermende processen zijn die ontstaan om andere tekorten in het lichaam te compenseren. Deze visie heeft Buteyko ook ten opzichte van hyperglycemia.

Niet alleen een tekort aan insuline, maar een heel complex van diverse processen leidt tot de toename van de suikerspiegel in het bloed. Daaruit volgt zijn conclusie: men dient de hoeveelheid van insuline in het bloed niet alleen door de hoeveelheid suiker in het bloed te bepalen. Tot nu toe wordt de dosis van insuline in de praktijk van de geneeskunde uitsluitend door het suikergehalte bepaald, maar dit is volgens Buteyko een grove fout.

Buteyko demonstreert dat hyperventilatie de hoofdoorzaak van een breed scala van aandoeningen van het hormonale systeem is. Diepe ademhaling veroorzaakt verstoring van de stofwisseling in de systemen die ons hormonale systeem regelen, vooral in de hypothalamus en de hypofyse.

Een tekort aan CO2 in het lichaam die door hyperventilatie ontstaat, veroorzaakt:
– verstoring van biosynthese van aminozuren, purines, pyrimidines, vetzuren en koolhydraten;
– versterking van de binding tussen hemoglobine en zuurstof, zodat de zuurstof slecht wordt afgescheiden (het effect van Bohr)
– ontlading van het transmembraanpotentiaal van de cellen;
– uitputting van de buffersystemen van het cytoplasma;
– verandering pH van het bloedplasma en van de cellen.

Als gevolg daarvan ontstaat er:
– verstoring van biosynthese van eiwitten, waaronder enzymen, antilichamen, nucleinezuren, lipiden en polysachariden;
– een tekort aan zuurstof in de weefsels;
– verstoring in de communicatie tussen de cellen;
– veranderingen in de enzymenactiviteit en vermindering van de verwantschap tussen antilichamen en antigenen; op het niveau van het gehele lichaam laat het zich zien in de vorm van de verstoring in de werking van het systeem van hart en bloedvaten, het humorale systeem, het immuunsysteem, het hormonale systeem, spijsverteringssysteem en in de werking van het zenuwstelsel. Als gevolg van deze processen ontstaat de verstoring van de stofwisseling in de hormonale cellen zelf.

Bij mensen met hormonale storingen en vooral bij mensen met suikerziekte is hyperventilatie duidelijk aanwezig. Hun controle pauze varieert tussen 5 en 15 seconden. Dit betekent dat het CO2-gehalte in hun bloed ongeveer 32-34 mmHg is, wat aanzienlijk minder dan de norm is. “Dit feit toont ons”, zegt Buteyko, “dat de hoofdoorzaak van suikerdiabetes hyperventilatie is. Bekend is dat bij de patiënten met suikerziekte zich arteriosclerose, aderverkalking ontwikkelt met als gevolg infarct, beroerte, tromboflebites, aderontsteking etc. De verhouding tussen de diepe ademhaling en het ontstaan van deze aandoeningen is bewezen door wetenschappelijke onderzoeken”.

Mensen met suikerziekte hebben een verminderde reactie op de test met diepe ademhaling. Hun lichaam heeft meestal nauwelijks capaciteit om de bloedvaten krampachtig te vernauwen als antwoord op de diepe ademhaling. (De krampachtige vernauwing van bloedvaten is een sterke beschermende reactie van het lichaam tegen hyperventilatie). Daarom voelen deze mensen minder goed wat voor hen gezond en niet gezond is. Het komt ook vaak voor dat mensen met suikerziekte geen pijn voelen, terwijl er wel degelijk een zuurstoftekort van hun hartspier bestaat.

Traditioneel wordt aan de suikerpatiënten suikerarm dieet aanbevolen. Suiker, vooral geraffineerde suiker in grote hoeveelheden maakt de ademhaling inderdaad dieper en verslechtert daarom de situatie. Wat minder bekend is dat ook proteïnerijk voedsel (zoals melk en melkproducten, eieren, kip, vis en vlees) de gezondheidstoestand van suikerpatiënten verslechtert en de ziekte verergert. Waarom gebeurt dit eigenlijk? Het proteïnerijke rijke voedsel maakt onze ademhaling aanzienlijk dieper. Als mensen met hyperventilatie minder proteïnerijk voedsel gaan eten, bevordert dit hun herstel. Een klassiek “Buteyko-dieet” bestaat uit volle granen en groenten. Het toepassen van zo’n dieet verbetert snel de toestand van patiënten met suikerdiabetes.

Bron: buteyko-methode.eu
Artikel: Masha Anthonissen-Kotousova

Klik hier om je te abonneren voor het Youtube kanaal van Upgradejezelf.

Categories
Uncategorized

Wat is hyperventilatie?

Artikel ‘Wat is hyperventilatie’

Hyperventilatie is een veelvoorkomende ziekte die epidemische vormen heeft aangenomen. Elke 10 jaar komen er dubbel zoveel mensen bij. Het is een ziekte die enorm veel vervelende symptomen heeft en in de medische wereld nogal eens ‘over het hoofd wordt gezien’.

Hyperventilatie is veelal een Westerse ziekte wat verbonden zit met welvaart. Helaas zal hyperventilatie, wat bijna altijd chronisch is, bijna nooit vanzelf overgaan.

Kortstondige oefeningen zoals meerdere keren per week naar yoga gaan of oefeningen van een arts of fysiotherapeut zijn bijna nooit voldoende om deze ziekte te genezen. Om van hyperventilatie te kunnen genezen is iedere dag training essentieel voor een relatief korte periode van een aantal maanden. Soms kan het zo zijn dat iemand een aantal maanden, lang vindt maar als je ervan uitgaat dat heel vaak hyperventilatie al ontstaan is vanaf geboorte valt een aantal maanden trainen dan ook in perspectief.

Betekenis van hyperventilatie simpel uitgelegd

Er zijn vele manieren om hyperventilatie uit te leggen, in mijn praktijk merk ik dat veruit de meeste mensen de voorkeur geven aan een versimpelde versie, vaak zal dit ook komen omdat chronische hyperventilatie (CHV) ervoor zorgt dat de concentratieboog ook enorm verkort.

CHV is simpel gezegd continu te veel ademen. Te veel lucht in en uit ademen met pieken en dalen in de loop van de dag.

Hyper -ventilatie, het woord zegt het al, het is een over (-hyper) ventilatie van de longen.

We hebben allemaal een centraal ademhalingssysteem in het brein, dit organisme zorgt voor een bepaalde afstelling van een van de belangrijkste facetten van ons als mens te weten een juiste gasuitwisseling. Deze gasuitwisseling zit verbonden met alle essentiële processen in ons lichaam. Wij als mens maar ook andere zoogdieren nemen zuurstof (O2) op en via het bloed wordt dit O2 afgegeven aan de cellen in ruil voor koolstofdioxide (CO2). We weten allemaal wel dat O2 essentieel is om te leven maar wat veel mensen niet beseffen is dat CO2 zeker net zo belangrijk is sterker nog heel technisch bekeken komt de hoeveelheid CO2 nog nauwkeuriger kijken dan de hoeveelheid O2. Natuurlijk het kip en het ei verhaal want zonder zuurstof gaan we ook eraan. Het lichaam zal ten alle tijden een innerlijk balans willen creëren en als er dus disbalans ontstaat door een van de belangrijkste facetten van ons als mens, te weten ademen, dan zal het lichaam allerlei zelf beschermende maatregelen nemen. Deze zelf beschermende maatregelen kunnen zijn vernauwen van de bloedvaten om hierdoor de CO2 te verhogen of vernauwen van de bronchiën of ons drukker laten doen door onrust te creëren waardoor we meer CO2 gaan produceren. Het lichaam zit zo ongelooflijk goed in elkaar en helaas gaan wij er veelal in de Westerse maatschappij vaak allesbehalve liefdevol mee om.

Ok, even terug, deze gasuitwisseling zit o.a. verbonden met onze opname van voedingsstoffen, hormonale uitscheiding en zelfs onze geestelijke staat dus het lichaam zal nooit zomaar deze instelling veranderen zelfs niet als die instelling eigenlijk niet al te best is m.a.w. zelfs niet als het lichaam veel extra energie moet besteden iedere dag weer om de innerlijke balans maar te kunnen handhaven.

Als we te veel ademen verliezen we te veel CO2 bij de uitademing en omdat we dan een tekort aan CO2 hebben in ons lichaam kan de z.g. ruil van O2 en CO2 onvoldoende plaatsvinden en zal dus er minder zuurstof afgegeven worden aan de cellen dan het eigenlijk zou kunnen.

Dus paradoxaal is het zo dat bij te veel ademen er minder zuurstof in de cellen wordt afgegeven dan als je minder zou ademen. Minder ademen geeft benauwdheid als je instelling nog niet in balans is (anders gezegd in de norm is). En zo komen we op een belangrijk facet en dat is dat bij CHV vaak alleen denken aan ademhalen al genoeg is om je benauwd te voelen want onbewust ga je nog meer ademen dan je al deed en daarmee komt er nog minder zuurstof in je cellen waardoor benauwdheid optreedt.

Met een juiste begeleiding zal je norm (of je instelling van je ademhalingssysteem) vrij snel (meestal binnen 3 maanden) verbeteren en zult je meestal nooit meer CHV ervaren. (Deze training is essentieel en duurt meestal rond de 45 minuten per dag voor 3 à 4 maanden.)

Bekijk hier de video over wat hyperventilatie is.

Betekenis van hyperventilatie (meer uitgebreid)

In de medische wereld wordt niet gesproken over een goede of slechte ademhaling, maar over ademhaling binnen de norm. Te veel of te weinig, te laag of te hoog, betekent een afwijking van de norm en dus ziekte.

In de levende cel worden het zuur-base-evenwicht (pH), de hoeveelheid kooldioxide (CO2) en zuurstof (pO­2) nauwkeurig in balans gehouden. Anders zouden wij niet kunnen leven. Het lichaam als geheel past zich aan om in deze behoeftes van de cel te voorzien. Als we te veel ademen (chronisch hyperventileren), hebben we een chronisch te laag percentage koolzuurgas (CO2) in onze longen en bloed. Als het CO2-gehalte in ons bloed te laag is, wordt de zuurstof slecht opgenomen en komt het slecht bij onze cellen terecht. Dit heet in de fysiologie het effect van Bohr. (bron: wikipedia https://nl.wikipedia.org/wiki/Bohr-effect)

Hoe meer je ademt, hoe meer je wilt ademhalen: door hyperventilatie daalt het kooldioxidegehalte in de longen en in het bloed, de zuurstof wordt slecht opgenomen en door een tekort aan zuurstof wil je meer ademen. Je komt dus in een vicieuze cirkel van hyperventilatie terecht. Kooldioxide is hoofdregelaar van alle stofwisselingsprocessen en om gezond te zijn moet deze stof in ons lichaam in de norm vallen.

Over het algemeen wordt aangenomen dat door diep ademhalen de aanvoer van zuurstof in het lichaam verbetert. De Russische dokter Buteyko ontdekte echter bij zijn patiënten, dat in feite precies het omgekeerde het geval is. Door te veel longventilatie wordt er veel koolzuurgas het lichaam uitgeblazen. Daardoor ontstaat er een tekort aan koolzuur, wat de binding tussen hemoglobine en zuurstof versterkt, waardoor zuurstof slechter wordt afgescheiden en dus moeilijker bij de cellen komt. De patiënt krijgt het gevoel van luchttekort en gaat steeds dieper ademhalen met als gevolg bijvoorbeeld astma, een hyper of angstaanval. Om zich tegen bovenmatige uitscheiding van koolzuur te beschermen, vernauwt het lichaam de uitstromingskanalen van koolzuurgas. De bloedvaten en de bronchiën vernauwen, de neus raakt verstopt. Het tekort aan zuurstof in de hersenen wordt hierdoor nog eens versterkt.

Hoe dieper de ademhaling is, hoe minder zuurstof er in de cellen van de hersenen, het hart en de nieren komt.

Ergo, hoe meer de mens ademhaalt, hoe meer hij een gebrek aan lucht voelt en hoe meer hij zal ademhalen. Er ontstaat een vicieuze cirkel met als gevolg dat ziekten die met een diepe ademhaling gepaard gaan, een chronisch karakter krijgen. Door de ademhaling in de norm te krijgen, worden de negatieve gevolgen van een verkeerde ademhaling voorkomen.

Een diepe ademhaling (longhyperventilatie) is schadelijk, want daardoor wordt koolzuurgas (CO2) bovenmatig afgescheiden en ontstaat er een tekort aan koolzuur in het lichaam. Het zuur-base-evenwicht (pH) in het lichaam raakt verstoord. Om dit te compenseren, wordt de activiteit van enzymen en vitaminen in het lichaam veranderd. Als gevolg daarvan ontstaat er een verstoring van de stofwisseling. Dat laatste veroorzaakt onder andere allerlei allergieën, aanleg tot verkoudheid en daling van de weerstand.

CO2 is een zeer belangrijke stof voor alle levende wezens. Het is zelfs zo dat het vaste peil van CO2 nauwkeuriger door het lichaam wordt behouden dan het peil van O2 (zuurstof). Als het CO2-gehalte in het lichaam onder 3% zakt, zullen we onmiddellijk sterven. Bij de norm van 6,5% CO2 in de longblaasjes, functioneert ons lichaam optimaal en de zogenaamde chronische en ongeneeslijke welvaartziekten, die tegenwoordig tot 90% van het ziekteverzuim vormen, zullen verdwijnen.

Willen we optimale gezondheid nastreven, dan is het van belang om balans in het lichaam na te streven. De energie in de cellen is hoog indien deze in goede gezondheid functioneren.

De kwaliteit van je leven = de kwaliteit van je cellen.

Ons lichaam onderhoudt nauwkeurig de parameters van het milieu binnen de cellen, ondanks de veranderingen in het externe milieu (de omgeving waar het in leeft). Dit heet homeostase. De belangrijkste parameter die het meest nauwkeurig onderhouden wordt, is de zuur-base-verhouding. Als ons lichaam te zuur of te basisch wordt, ontstaat een verlamming van de stofwisseling en gaan alle cellen dood. Het bloed bijvoorbeeld dient een pH te hebben van 7,36. Als de pH-waarde onder zeven zakt of tot acht stijgt, gaan we dood.
Het lichaam wil overleven en zal dus alles doen om het percentage pH constant op 7,36 te houden. Het gaat hierbij zo ver, dat het zelfs kan overgaan tot kannibalisme (zichzelf opeten)! Osteoporose bijvoorbeeld is een aandoening van de botten waarbij ze broos worden. Vaak is het lichaam langere tijd verzuurd, zijn er geen reserves meer en moet het calcium aan de botten onttrekken opdat het bloed een pH van 7,36 kan vasthouden.

Aanmaak van cholesterol en hoge bloeddruk zijn beschermende reacties van het lichaam om de zuur-base-verhouding optimaal te houden.

Hemoglobine als transporteur van zuurstof

Hoewel O2 (zuurstof) op de derde plaats staat van belangrijkste parameters van het leven (na zuur-base-evenwicht en CO2-percentage) is zuurstof de bron van onze levensenergie.

Hemoglobine in het bloed zorgt voor het transport van O2, van de longen naar de cellen. De hemoglobine pakt zuurstof op, vervoert het naar de cellen en levert het daar af.

Hiervoor is een bepaald percentage CO2 nodig. Als we een te laag CO2-percentage in ons lichaam hebben, kan de hemoglobine niet zo gemakkelijk O2 loslaten in de cellen. Als het CO2-gehalte in het bloed daalt, worden ook onze slagaderlijke bloedvaten vernauwd. Dit verslechtert de doorbloeding en de zuurstofopname. Dit is een erg belangrijk inzicht, want het houdt in dat wanneer we te veel ademen (lees te veel lucht per minuut in- en uit ademen) ons CO2-percentage zakt en er dus minder O2 in de cellen wordt opgenomen dan gewenst. Er ontstaat een chronisch tekort aan zuurstof in de weefsels en daardoor dus een tekort aan energie, opeenhoping van afvalstoffen, verslechtering van de weerstand, hoge prikkelbaarheid van het zenuwstelsel en lage stressbestendigheid.

Nog meer ademhalen zorgt op den duur voor een extreme vorm van hyperventilatie, astma, COPD, slaapapneu, of aandoeningen zoals verhoogde bloeddruk, verhoogd cholesterol, vernauwing van de bronchiën, hoofdpijn, spierpijn of chronische vermoeidheid. Deze klachten zijn vaak een direct of indirect gevolg van een ademhaling buiten de norm.

Bijpassend interessant artikel: https://www.probreathing.nl/wat-te-doen-bij-hyperventilatie/

Categories
Uncategorized

Hyperventilatie symptomen

Artikel hyperventilatie symptomen 

Er zijn enorm veel mensen zich niet bewust dat bepaalde hyperventilatie symptomen (of klachten) te maken hebben met hun ademhaling. Om zeker te weten dat we over hetzelfde hebben is het zo dat hyperventilatie symptomen of klachten wenkunnen samenvoegen met chronische hyperventilatie symptomen. Het is namelijk zelden zo dat hyperventilatie op zich, alleen op een bepaalt moment plaatsvind want dan zou het een hyperventilatie aanval zijn.

Hyperventilatie is een enorm veelvoorkomende ziekte. Meer dan de helft van de Westers ingestelde mens heeft een vorm van hyperventilatie alleen zal de tijd uit gaan wijzen of deze mensen ook daadwerkelijk daar bewust last van zullen krijgen. (bron: vele onderzoeken van Dr. Buteyko https://en.wikipedia.org/wiki/Buteyko_method )

Chronische hyperventilatie symptomen

Hieronder een deel van de lijst met veelvoorkomende hyperventilatie klachten. In totaal zijn er ruim 150 ziektes direct verbonden met onze ademhaling en is het duidelijk zo dat bij het verbeteren van de adem-conditie deze symptomen bijna altijd voorgoed zullen verdwijnen.

-meeste vormen van allergie
-bronchiale astma
-chronische bronchitis
-obstructieve bronchitis
-longemfyseem (in lichte en middelzware vorm)
-alle vormen van neusverstopping
-bijholteontsteking
-opgezwollen neusamandelen
-neuspoliepen
-vatbaarheid voor verkoudheden
-eczeem
-acne
-spataderen
-aambeien
-hypertensie (te hoge bloeddruk)
-hypotensie (te lage bloeddruk)
-angina pectoris
-te hoog cholesterolgehalte
-arteriosclerose (verharding van de bloedvaten)
-artrose
-fibromyalgie
-chronische vermoeidheid
-suiker diabetes II (insulineonafhankelijke vorm)
-spijsverteringsproblemen
-spastische darm
-constipatie
-koud gevoel in vingers en tenen
-migraine
-duizeligheid
-onverklaarbare angsten
-slecht concentratievermogen
-slapeloosheid
-snurken
-slaapapneu
-spanning en onrust

Zoals te zien is zijn deze ziektes uiteenlopend en bijna nooit blijvend te genezen met alleen medicijnen.

Oorzaak van chronische hyperventilatie klachten

De oorzaak van ziekte is het over-ventileren van de longen. In dit artikel wordt uitgebreid ingegaan op wat is hyperventilatie, zodat we nu dit niet opnieuw hoeven aan te kaarten: https://www.upgrade-jezelf.nl/blog/wat-is-hyperventilatie

Klachten hyperventilatie (of dit nu ’s nachts is of bij inspanning ) zijn tijdelijk  wel te onderdrukken maar op de langere termijn niet te voorkomen als de oorzaak niet wordt aangepakt. En de oorzaak zit hem in de over-ventilatie van de longen waardoor er minder zuurstof in de cellen komt dan wenselijk is om de innerlijke balans te bewaren. Onze cellen zijn ingesteld om te blijven leven dus de natuurlijke weg van een cel is die van innerlijk balans (homeostase https://en.wikipedia.org/wiki/Homeostasis)

Gek maar waar zijn dus eigenlijk de klachten of symptomen van hyperventilatie pogingen van het lichaam om je te redden of met andere woorden om de innerlijke balans te herstellen.

Voorbeeld: Iemand voelt zich ‘licht in het hoofd’, dit gevoel komt direct door een vermindering van zuurstof in het brein. Vaak is er voldoende zuurstof aanwezig in het bloed maar doordat er te weinig koolstofdioxide in het lichaam is (door de hyperventilatie) kan dit zuurstof in het bloed te weinig worden afgegeven aan de cellen in het brein en ontstaat er als gevolg duizelingen of licht in het hoofd gevoel. Vaak gaat de persoon in kwestie even zitten of liggen, hierdoor zal de ademhaling verminderen, zuurstof zal weer beter worden afgegeven en die persoon zal weer verder gaan met waar hij/zij mee bezig was. Een typisch geval van een wederkerend patroon. Een nog heftigere ervaring vindt plaats bij flauwvallen na hyperventilatie of een ritje met de ambulance omdat door hyperventilatie de persoon in kwestie het gevoel had een hartaanval te hebben gekregen. Bij flauwvallen na een hyperventilatie aanval grijpt het systeem zo in dat we letterlijk stoppen waar we mee bezig waren, we liggen dan op de grond en gaan weer rustiger ademen, koolstofdioxide percentage stijgt weer in het lichaam, zuurstof wordt weer beter afgegeven aan de cellen en we komen weer bij met een vaak erg ingrijpende ervaring waar angst om dit weer te krijgen opeens een realiteit is. Na zo’n ervaring is er logisch gezien een mentaal aspect bijgekomen, angst om dit weer te ‘krijgen’.

Dit patroon is eigenlijk alleen te doorbreken om te beginnen bij de kern van het probleem en dat is de hyperventilatie aan zich bij de bron aan te pakken.

Behandeling chronische hyperventilatie symptomen

Er zijn vele wegen naar Rome maar helaas ook vele wegen die leiden naar geen totale genezing. Als therapeut heb ik veel mensen in mijn praktijk gehad of gesproken via internet of telefoon die al eerder bezig waren geweest met hun ademhaling maar helaas nog steeds niet af waren gekomen van hun hyperventilatie. Erg zonde van de tijd en financiën, het is alleen maar raden welk puntje van de ijsberg ik te spreken krijg en hoeveel mensen doorgaan met het leven met deze ziekte/disbalans en denken dat dit ongeneselijk is.  Ikzelf heb jaren zelf last gehad van chronische hyperventilatie voordat ik later therapeut werd. En ook ik heb vele specialisten gezocht ook op verschillende vakgebieden. Nu na ruim een decennia ademhaling specialist te zijn (heb al ruim 15 jaar een praktijk in hoe je het beste uit jezelf kunt halen en daar ook een boek over geschreven: https://www.upgrade-jezelf.nl/proloog-boek-upgradejezelf  , heb honderden mensen een op een geholpen met hun hyperventilatie klachten en vele meer via groepscursussen en online) ik kan alleen maar zeggen dat er absoluut wat aan te doen is mits je bereidt bent daar een aantal maanden 45-60 minuten per dag voor te trainen, dan zal je centrale ademhalingssysteem een nieuwe instelling hebben in de gasuitwisseling in je lijf waardoor de chronische hyperventilatie symptomen voorgoed weg zullen blijven.

Categories
Uncategorized

Hyperventilatie test of hyperventilatie provocatietest

Artikel hyperventilatie test

Heb je hyperventilatie of niet? Soms is het meten van je adem-conditie fijn om inzichtelijk te krijgen waar je nu staat m.b.t. je ademhaling. Vaak weten we zelf al wel dat de ademhaling verbetering kan krijgen maar alsnog is het dan fijn (ookal weet je dan zeker dat je hyperventileert) om helderheid te hebben, dan kun je er ook wat aan gaan doen.

Er zijn vele inzichten in ademhaling, helaas in mijn optiek zijn vele ook te oppervlakkig. Bijvoorbeeld oppervlakkige ademhaling wordt vaak aangenomen niet ok te zijn en zo wordt ook gedacht dat door de neus in en een diepe buikademhaling door de mond uit de juiste manier van ademen is. Om je adem-conditie te meten is het onzin om de hoeveelheid van in en uitademingen te tellen gedurende een minuut. Met het tellen van je ademhalingen weet je namelijk maar een deel van het verhaal.

Factoren om je adem-conditie te meten

Er zijn twee belangrijke factoren bij het meten van je adem-conditie:

1. Frequentie (m.a.w. de lengte van je in en uitademing)
2. Luchtvolume (Hoeveelheid lucht wat je in of uitademt).

Samen met je status (m.a.w. wat doe je nu? Heb je net gesport of zit je ontspannen?) bepaalt dat je adem-conditie. Alleen meten van je frequentie of alleen meten van je luchtvolume geeft dus een totaal vertekend beeld.

Hyperventilatie provocatietest

In het ziekenhuis werkt men bij het meten van je adem-conditie met de hyperventilatie provocatietest, bij deze test zit je op een stoel met allerlei apparatuur die de hoeveelheid koolstofdioxide, je hartslag, je bloeddruk, hoeveelheid zuurstof in je hemoglobine (rode bloedcellen) etc. meet. Bij deze test zullen ze hyperventilatie opwekken en na een aantal minuten kijken of de klachten die je hebt duidelijk optreden of niet. Ikzelf denk dat er een betere weg is dan deze nogal drukkende test.

Controle pauze test

Dr. Buteyko (wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Konstantin_Buteyko) heeft een gemakkelijke methode ontwikkeld waarbij je redelijk precies kunt vaststellen wat jouw huidige staat van gezondheid is. Deze methode heet de controlepauzetest. Het laat zien hoe hoog het CO2-gehalte in je longblaasjes is en dus of je ademhaling normaal is of van de norm afwijkt en in welke mate. Met de controlepauze bepaal je hoeveel seconden je zonder lucht kunt blijven voordat je een gevoel van tekort aan lucht krijgt. Het fijne van de test vind ik is dat het je niet overstuur maakt en in vergelijk bij de provocatie test kan het zijn dat je een groot stuk van de dag weer bij moet komen door de heftige hyperventilatie dat het opwekt.

Dr. Buteyko heeft vele duizenden mensen getest in laboratoriumomstandigheden voordat hij op deze vrij simpele test kwam. Met een ervaren begeleider is er behoorlijk accuraat vast te stellen wat je niveau van hyperventilatie is of niet en je kunt ook zelf een aardige indruk krijgen wat je niveau is door deze video te bekijken, binnen 1 minuut weet je of je hyperventileert of niet. https://www.probreathing.nl/ademconditie-test

 

Conclusie

Er zijn dus vele inzichten die ik geeneens noem in dit artikel want het geeft alleen maar een vertekend beeld. Als je de controlepauze test gedaan hebt of als die bij je is afgenomen zegt dat wat over je gehele staat. Het zegt wat over jou lichamelijke en geestelijke staat want ook mentale aspecten zijn een op een verbonden met onze ademhaling. Zo ook de opname van voedingsstoffen, hormonale uitscheidingen, de gehele bloedsomloop dus ook bloeddruk, hartslag, concentratie, openheid etc etc…

Wat na de test komt is van belang want wat ga je doen met de informatie en vooral hoe ga je jezelf helpen genezen van hyperventilatie is een heel belangrijk aspect. Er zijn vele methodes die claimen je te kunnen helpen met hyperventilatie. Helaas heb ik de afgelopen 12 jaar heel veel mensen ontmoet die voordat ze bij mij in de praktijk kwamen een andere methode of andere praktijk, ziekenhuis, arts of fysiotherapeut hebben bezocht. Nu wil ik absoluut niet zeggen dat dat ten alle tijden fout is waarin ik mij als begeleider alleen erg verbaas al vele jaren is dat de inzichten om van hyperventilatie af te komen vaak totaal haaks staan op de inzichten wat hyperventilatie inhoudt. M.a.w. als iemand hyperventileert dan ademt hij/zij te veel lucht in en uit gedurende laten we zeggen een minuut. Om nu deze mensen te helpen is een begeleiding essentieel waarin men leert minder lucht te gaan verbruiken. Stel iemand heeft een hoge ademhaling (men ademt veel vanuit de borst) dan wil dit zeggen dat het middenrif vaak verkrampt is. Deze mensen dienen dan te leren hun middenrif te ontspannen en meer vanuit de buik te ademen. Indien je mensen gaat leren vanuit de buik te ademen dan kan en zal het vaak zo zijn dat deze persoon nog meer lucht in en uit gaat ademen m.a.w. deze persoon zal vaak nog meer gaan hyperventileren maar dan met ontspanning. Bij ontspanning gaat men zich soms heel kort wat beter voelen maar de oorzaak van de ziekte is nog steeds niet genezen en een terugval zal evident zijn.

Jezelf leren genezen van hyperventilatie vergt een goede begeleiding in een persoon of instantie die echt begrijpt wat hyperventilatie inhoudt zodat het centraal ademhalingssysteem een verbeterde norm zal krijgen waarin de hyperventilatie voorgoed genezen is.