Artikel ‘Wat is hyperventilatie’
Hyperventilatie is een veelvoorkomende ziekte die epidemische vormen heeft aangenomen. Elke 10 jaar komen er dubbel zoveel mensen bij. Het is een ziekte die enorm veel vervelende symptomen heeft en in de medische wereld nogal eens ‘over het hoofd wordt gezien’.
Hyperventilatie is veelal een Westerse ziekte wat verbonden zit met welvaart. Helaas zal hyperventilatie, wat bijna altijd chronisch is, bijna nooit vanzelf overgaan.
Kortstondige oefeningen zoals meerdere keren per week naar yoga gaan of oefeningen van een arts of fysiotherapeut zijn bijna nooit voldoende om deze ziekte te genezen. Om van hyperventilatie te kunnen genezen is iedere dag training essentieel voor een relatief korte periode van een aantal maanden. Soms kan het zo zijn dat iemand een aantal maanden, lang vindt maar als je ervan uitgaat dat heel vaak hyperventilatie al ontstaan is vanaf geboorte valt een aantal maanden trainen dan ook in perspectief.
Betekenis van hyperventilatie simpel uitgelegd
Er zijn vele manieren om hyperventilatie uit te leggen, in mijn praktijk merk ik dat veruit de meeste mensen de voorkeur geven aan een versimpelde versie, vaak zal dit ook komen omdat chronische hyperventilatie (CHV) ervoor zorgt dat de concentratieboog ook enorm verkort.
CHV is simpel gezegd continu te veel ademen. Te veel lucht in en uit ademen met pieken en dalen in de loop van de dag.
Hyper -ventilatie, het woord zegt het al, het is een over (-hyper) ventilatie van de longen.
We hebben allemaal een centraal ademhalingssysteem in het brein, dit organisme zorgt voor een bepaalde afstelling van een van de belangrijkste facetten van ons als mens te weten een juiste gasuitwisseling. Deze gasuitwisseling zit verbonden met alle essentiële processen in ons lichaam. Wij als mens maar ook andere zoogdieren nemen zuurstof (O2) op en via het bloed wordt dit O2 afgegeven aan de cellen in ruil voor koolstofdioxide (CO2). We weten allemaal wel dat O2 essentieel is om te leven maar wat veel mensen niet beseffen is dat CO2 zeker net zo belangrijk is sterker nog heel technisch bekeken komt de hoeveelheid CO2 nog nauwkeuriger kijken dan de hoeveelheid O2. Natuurlijk het kip en het ei verhaal want zonder zuurstof gaan we ook eraan. Het lichaam zal ten alle tijden een innerlijk balans willen creëren en als er dus disbalans ontstaat door een van de belangrijkste facetten van ons als mens, te weten ademen, dan zal het lichaam allerlei zelf beschermende maatregelen nemen. Deze zelf beschermende maatregelen kunnen zijn vernauwen van de bloedvaten om hierdoor de CO2 te verhogen of vernauwen van de bronchiën of ons drukker laten doen door onrust te creëren waardoor we meer CO2 gaan produceren. Het lichaam zit zo ongelooflijk goed in elkaar en helaas gaan wij er veelal in de Westerse maatschappij vaak allesbehalve liefdevol mee om.
Ok, even terug, deze gasuitwisseling zit o.a. verbonden met onze opname van voedingsstoffen, hormonale uitscheiding en zelfs onze geestelijke staat dus het lichaam zal nooit zomaar deze instelling veranderen zelfs niet als die instelling eigenlijk niet al te best is m.a.w. zelfs niet als het lichaam veel extra energie moet besteden iedere dag weer om de innerlijke balans maar te kunnen handhaven.
Als we te veel ademen verliezen we te veel CO2 bij de uitademing en omdat we dan een tekort aan CO2 hebben in ons lichaam kan de z.g. ruil van O2 en CO2 onvoldoende plaatsvinden en zal dus er minder zuurstof afgegeven worden aan de cellen dan het eigenlijk zou kunnen.
Dus paradoxaal is het zo dat bij te veel ademen er minder zuurstof in de cellen wordt afgegeven dan als je minder zou ademen. Minder ademen geeft benauwdheid als je instelling nog niet in balans is (anders gezegd in de norm is). En zo komen we op een belangrijk facet en dat is dat bij CHV vaak alleen denken aan ademhalen al genoeg is om je benauwd te voelen want onbewust ga je nog meer ademen dan je al deed en daarmee komt er nog minder zuurstof in je cellen waardoor benauwdheid optreedt.
Met een juiste begeleiding zal je norm (of je instelling van je ademhalingssysteem) vrij snel (meestal binnen 3 maanden) verbeteren en zult je meestal nooit meer CHV ervaren. (Deze training is essentieel en duurt meestal rond de 45 minuten per dag voor 3 à 4 maanden.)
Bekijk hier de video over wat hyperventilatie is.
Betekenis van hyperventilatie (meer uitgebreid)
In de medische wereld wordt niet gesproken over een goede of slechte ademhaling, maar over ademhaling binnen de norm. Te veel of te weinig, te laag of te hoog, betekent een afwijking van de norm en dus ziekte.
In de levende cel worden het zuur-base-evenwicht (pH), de hoeveelheid kooldioxide (CO2) en zuurstof (pO2) nauwkeurig in balans gehouden. Anders zouden wij niet kunnen leven. Het lichaam als geheel past zich aan om in deze behoeftes van de cel te voorzien. Als we te veel ademen (chronisch hyperventileren), hebben we een chronisch te laag percentage koolzuurgas (CO2) in onze longen en bloed. Als het CO2-gehalte in ons bloed te laag is, wordt de zuurstof slecht opgenomen en komt het slecht bij onze cellen terecht. Dit heet in de fysiologie het effect van Bohr. (bron: wikipedia https://nl.wikipedia.org/wiki/Bohr-effect)
Hoe meer je ademt, hoe meer je wilt ademhalen: door hyperventilatie daalt het kooldioxidegehalte in de longen en in het bloed, de zuurstof wordt slecht opgenomen en door een tekort aan zuurstof wil je meer ademen. Je komt dus in een vicieuze cirkel van hyperventilatie terecht. Kooldioxide is hoofdregelaar van alle stofwisselingsprocessen en om gezond te zijn moet deze stof in ons lichaam in de norm vallen.
Over het algemeen wordt aangenomen dat door diep ademhalen de aanvoer van zuurstof in het lichaam verbetert. De Russische dokter Buteyko ontdekte echter bij zijn patiënten, dat in feite precies het omgekeerde het geval is. Door te veel longventilatie wordt er veel koolzuurgas het lichaam uitgeblazen. Daardoor ontstaat er een tekort aan koolzuur, wat de binding tussen hemoglobine en zuurstof versterkt, waardoor zuurstof slechter wordt afgescheiden en dus moeilijker bij de cellen komt. De patiënt krijgt het gevoel van luchttekort en gaat steeds dieper ademhalen met als gevolg bijvoorbeeld astma, een hyper of angstaanval. Om zich tegen bovenmatige uitscheiding van koolzuur te beschermen, vernauwt het lichaam de uitstromingskanalen van koolzuurgas. De bloedvaten en de bronchiën vernauwen, de neus raakt verstopt. Het tekort aan zuurstof in de hersenen wordt hierdoor nog eens versterkt.
Hoe dieper de ademhaling is, hoe minder zuurstof er in de cellen van de hersenen, het hart en de nieren komt.
Ergo, hoe meer de mens ademhaalt, hoe meer hij een gebrek aan lucht voelt en hoe meer hij zal ademhalen. Er ontstaat een vicieuze cirkel met als gevolg dat ziekten die met een diepe ademhaling gepaard gaan, een chronisch karakter krijgen. Door de ademhaling in de norm te krijgen, worden de negatieve gevolgen van een verkeerde ademhaling voorkomen.
Een diepe ademhaling (longhyperventilatie) is schadelijk, want daardoor wordt koolzuurgas (CO2) bovenmatig afgescheiden en ontstaat er een tekort aan koolzuur in het lichaam. Het zuur-base-evenwicht (pH) in het lichaam raakt verstoord. Om dit te compenseren, wordt de activiteit van enzymen en vitaminen in het lichaam veranderd. Als gevolg daarvan ontstaat er een verstoring van de stofwisseling. Dat laatste veroorzaakt onder andere allerlei allergieën, aanleg tot verkoudheid en daling van de weerstand.
CO2 is een zeer belangrijke stof voor alle levende wezens. Het is zelfs zo dat het vaste peil van CO2 nauwkeuriger door het lichaam wordt behouden dan het peil van O2 (zuurstof). Als het CO2-gehalte in het lichaam onder 3% zakt, zullen we onmiddellijk sterven. Bij de norm van 6,5% CO2 in de longblaasjes, functioneert ons lichaam optimaal en de zogenaamde chronische en ongeneeslijke welvaartziekten, die tegenwoordig tot 90% van het ziekteverzuim vormen, zullen verdwijnen.
Willen we optimale gezondheid nastreven, dan is het van belang om balans in het lichaam na te streven. De energie in de cellen is hoog indien deze in goede gezondheid functioneren.
De kwaliteit van je leven = de kwaliteit van je cellen.
Ons lichaam onderhoudt nauwkeurig de parameters van het milieu binnen de cellen, ondanks de veranderingen in het externe milieu (de omgeving waar het in leeft). Dit heet homeostase. De belangrijkste parameter die het meest nauwkeurig onderhouden wordt, is de zuur-base-verhouding. Als ons lichaam te zuur of te basisch wordt, ontstaat een verlamming van de stofwisseling en gaan alle cellen dood. Het bloed bijvoorbeeld dient een pH te hebben van 7,36. Als de pH-waarde onder zeven zakt of tot acht stijgt, gaan we dood.
Het lichaam wil overleven en zal dus alles doen om het percentage pH constant op 7,36 te houden. Het gaat hierbij zo ver, dat het zelfs kan overgaan tot kannibalisme (zichzelf opeten)! Osteoporose bijvoorbeeld is een aandoening van de botten waarbij ze broos worden. Vaak is het lichaam langere tijd verzuurd, zijn er geen reserves meer en moet het calcium aan de botten onttrekken opdat het bloed een pH van 7,36 kan vasthouden.
Aanmaak van cholesterol en hoge bloeddruk zijn beschermende reacties van het lichaam om de zuur-base-verhouding optimaal te houden.
Hemoglobine als transporteur van zuurstof
Hoewel O2 (zuurstof) op de derde plaats staat van belangrijkste parameters van het leven (na zuur-base-evenwicht en CO2-percentage) is zuurstof de bron van onze levensenergie.
Hemoglobine in het bloed zorgt voor het transport van O2, van de longen naar de cellen. De hemoglobine pakt zuurstof op, vervoert het naar de cellen en levert het daar af.
Hiervoor is een bepaald percentage CO2 nodig. Als we een te laag CO2-percentage in ons lichaam hebben, kan de hemoglobine niet zo gemakkelijk O2 loslaten in de cellen. Als het CO2-gehalte in het bloed daalt, worden ook onze slagaderlijke bloedvaten vernauwd. Dit verslechtert de doorbloeding en de zuurstofopname. Dit is een erg belangrijk inzicht, want het houdt in dat wanneer we te veel ademen (lees te veel lucht per minuut in- en uit ademen) ons CO2-percentage zakt en er dus minder O2 in de cellen wordt opgenomen dan gewenst. Er ontstaat een chronisch tekort aan zuurstof in de weefsels en daardoor dus een tekort aan energie, opeenhoping van afvalstoffen, verslechtering van de weerstand, hoge prikkelbaarheid van het zenuwstelsel en lage stressbestendigheid.
Nog meer ademhalen zorgt op den duur voor een extreme vorm van hyperventilatie, astma, COPD, slaapapneu, of aandoeningen zoals verhoogde bloeddruk, verhoogd cholesterol, vernauwing van de bronchiën, hoofdpijn, spierpijn of chronische vermoeidheid. Deze klachten zijn vaak een direct of indirect gevolg van een ademhaling buiten de norm.
Bijpassend interessant artikel: http://probreathing.nl/wat-te-doen-bij-hyperventilatie/
