Het aantal suikerpatiënten neemt in de laatste decennia explosief toe en in is in de laatste 20 jaar verdubbeld. Waarom gebeurt dit?
De theorie van het ontstaan van suikerdiabetes werd ontwikkeld door Dr. K.P. Buteyko nog in het begin van de 60-er jaren van de 20-ste eeuw. Deze theorie is gebaseerd op de bekende wetten van de fysiologie.
1. Door veel factoren van de hedendaagse levensstijl krijgen steeds meer mensen chronische hyperventilatie, terwijl zij dit meestal niet beseffen. Hyperventilatie (“diepe ademhaling”) levert geen extra zuurstof aan ons arteriële bloed (dit was vastgesteld door J. S. Haldane meer dan een eeuw geleden). Al bij normale ademhaling is de hemoglobine van ons bloed bijna maximaal (met 98%) met zuurstof verzadigd.
2. Als gevolg van hyperventilatie daalt het koolzuurgas (CO2) in onze longen en ons bloed onder de norm. Een tekort aan koolzuur versterkt de binding tussen hemoglobine en de zuurstof, zodat de zuurstof slecht wordt afgescheiden om bij onze cellen terecht te komen (het effect van Bohr). Hoe dieper de ademhaling is, des te minder zuurstof komt er in de lichaamscellen terecht.
3. De stofwisseling neemt door hyperventilatie niet toe. Met andere woorden, ons lichaam is geen stookplaats waarin hoe meer je blaast, des te beter het brandt. Het tegenovergestelde is waar: hoe dieper en intensiever de ademhaling is, des te slechter wordt de zuurstofvoorziening van het lichaam. Diepe ademhaling veroorzaakt een tekort aan zuurstof (hypoxia) met als gevolg onvoldoende oxidatie van stofwisselingsprodukten. Vervolgens ontwikkelt zich een verstoring van de stofwisseling, verstoring van het zuurbase evenwicht, pH van het bloed verschuift naar de base (alkalische) kant en in het bloed worden producten van onvoldoende oxidatie opeengehoopt en als gevolg daarvan ontstaat er stofwisselingsacidose.
In de 1e fase van hyperventilatie ontstaat er respiratoire alkalose (gasalkalose) als gevolg van het koolzuurtekort.
In de 2e fase ontwikkelt zich de stofwisselingsacidose als gevolg van opeenhoping van producten van onvoldoende oxidatie en als compenserende reactie tegen respiratoire alkalose.
Mensen met hyperventilatie hebben respiratoire alkalose en stofwisselingsacidose die elkaar compenseren. Hun zuurbase evenwicht is normaal of bijna normaal, maar hun stofwisseling is verstoord. Vermindering van de ademhaling bij de Buteyko-training veroorzaakt eerst een zekere toename van de verzuring als gevolg van de stijging van koolzuur en dit leidt tot de verbetering van de zuurstofopname. Door de oxidatie van melkzuur, pyrodruivenzuur en andere producten vermindert de stofwisselingsacidose. Dit betekent dat door het normaliseren van de ademhaling de stofwisseling en het zuurbase evenwicht in de norm komen.
De 3e fase: als gevolg van de veranderingen in de 1-e en de 2-e fase verandert de activiteit van alle enzymen en vitaminen. Dit leidt tot de verstoring van alle soorten van de stofwisseling. Als gevolg daarvan ontstaat suikerziekte. Suikerziekte is niets anders dan een verstoring van koolhydratenstofwisseling. Suikerziekte ontstaat door hyperventilatie en door een tekort aan CO2in het lichaam.
Een tekort aan CO2 veroorzaakt een breed scala van stofwisselingsstoornissen en de onderdrukking van de functies van alle lichaamssystemen, ook op het celniveau.
Buteyko noemt hyperventilatie “stress voor het gehele lichaam”.
Stress, emotionele overspanning, zowel negatieve als positieve emoties maken onze ademhaling onvermijdelijk dieper. Waarom? Dit is een oeroude reactie van ons lichaam. In stress-situaties windt ons centrale zenuwstelsel zich op, het lichaam mobiliseert zich en bereidt zich voor op de lichamelijke inspanning. Deze reactie is bedoeld om te zorgen dat je snel kunt reageren in een stress-situatie.
Een dier gaat in een stress-situatie rennen, bijten of aanvallen (dit heet “vluchten of vechten reactie”). De lichamelijke inspanning tijdens de stress-situatie activeert de stofwisseling en vergroot de CO2-productie in het lichaam. Tijdens lichamelijke inspanning is de diepe ademhaling normaal ten opzichte van de toegenomen stofwisseling. Maar in onze geciviliseerde maatschappij gaan wij niet meer vluchten of vechten. Bij stress-situaties blijven wij in de leunstoel zitten. Als je in de stress-situatie niet beweegt, daalt de hoeveelheid CO2 in het lichaam aanzienlijk met alle negatieve gevolgen daarvan. Daarom is de emotionele opwinding die geen uitlaatklep in lichamelijke inspanning vindt schadelijk voor het lichaam.
Echter als de mens in de stress-situatie zijn ademhaling bewust vermindert, wordt zijn zenuwstelsel snel gekalmeerd en verdwijnen ook de negatieve gevolgen van de stress op ons lichaam. Daarom werkt de Buteyko-methode zo effectief tegen stress.
In stress-situaties produceert het lichaam psychotrope stoffen zoals adrenaline, noradrenaline en andere om onze reacties van vechten en vluchten te stimuleren, onze spierkracht te vergroten etc. Maar de productie van insuline wordt in de stress-situatie onderdrukt, de hoeveelheid daarvan in ons bloed daalt.
De reacties die in het lichaam als gevolg van diepe ademhaling ontstaan, stimuleren de verhoging van het suikergehalte in het bloed met als doel de normale doorstroming van energetische processen te ondersteunen. Wanneer er voldoende insuline aanwezig is, is deze verhoging van de suiker in het bloed nuttig, want daardoor neemt de toestroom van energie naar onze spieren en onze hersenen toe om hun functies te optimaliseren. Echter als de diepe ademhaling lang duurt, verandert deze compenserende reactie in pathologie, omdat er en tekort aan insuline ontstaat die samen met een tekort aan kooldioxide tot de verstoring van alle soorten van stofwisseling leidt.
Diepe ademhaling veroorzaakt stijging van stoffen, bijvoorbeeld glucagon, die de verhoging van het suikergehalte in het bloed stimuleren. De Krebs cyclus verandert zijn richting en andere chemische processen worden verstoord met als doel het afbreken van suiker tegen te gaan en de hoeveelheid daarvan in het bloed te verhogen. Er ontstaat een systeem van biochemische processen die de suikerspiegel in het bloed verhogen. Buteyko beschouwt hyperglycemia (te hoge suikerspiegel in het bloed) in combinatie met een tekort aan insuline als een compenserende reactie van het lichaam tegen het energietekort.
Buteyko heeft bewezen dat krampachtige vernauwing van bronchiën en bloedvaten, de verhoging van cholesterolproductie, de verhoging van de bloeddruk en andere reacties van het lichaam beschermende processen zijn die ontstaan om andere tekorten in het lichaam te compenseren. Deze visie heeft Buteyko ook ten opzichte van hyperglycemia.
Niet alleen een tekort aan insuline, maar een heel complex van diverse processen leidt tot de toename van de suikerspiegel in het bloed. Daaruit volgt zijn conclusie: men dient de hoeveelheid van insuline in het bloed niet alleen door de hoeveelheid suiker in het bloed te bepalen. Tot nu toe wordt de dosis van insuline in de praktijk van de geneeskunde uitsluitend door het suikergehalte bepaald, maar dit is volgens Buteyko een grove fout.
Buteyko demonstreert dat hyperventilatie de hoofdoorzaak van een breed scala van aandoeningen van het hormonale systeem is. Diepe ademhaling veroorzaakt verstoring van de stofwisseling in de systemen die ons hormonale systeem regelen, vooral in de hypothalamus en de hypofyse.
Een tekort aan CO2 in het lichaam die door hyperventilatie ontstaat, veroorzaakt:
– verstoring van biosynthese van aminozuren, purines, pyrimidines, vetzuren en koolhydraten;
– versterking van de binding tussen hemoglobine en zuurstof, zodat de zuurstof slecht wordt afgescheiden (het effect van Bohr)
– ontlading van het transmembraanpotentiaal van de cellen;
– uitputting van de buffersystemen van het cytoplasma;
– verandering pH van het bloedplasma en van de cellen.
Als gevolg daarvan ontstaat er:
– verstoring van biosynthese van eiwitten, waaronder enzymen, antilichamen, nucleinezuren, lipiden en polysachariden;
– een tekort aan zuurstof in de weefsels;
– verstoring in de communicatie tussen de cellen;
– veranderingen in de enzymenactiviteit en vermindering van de verwantschap tussen antilichamen en antigenen; op het niveau van het gehele lichaam laat het zich zien in de vorm van de verstoring in de werking van het systeem van hart en bloedvaten, het humorale systeem, het immuunsysteem, het hormonale systeem, spijsverteringssysteem en in de werking van het zenuwstelsel. Als gevolg van deze processen ontstaat de verstoring van de stofwisseling in de hormonale cellen zelf.
Bij mensen met hormonale storingen en vooral bij mensen met suikerziekte is hyperventilatie duidelijk aanwezig. Hun controle pauze varieert tussen 5 en 15 seconden. Dit betekent dat het CO2-gehalte in hun bloed ongeveer 32-34 mmHg is, wat aanzienlijk minder dan de norm is. “Dit feit toont ons”, zegt Buteyko, “dat de hoofdoorzaak van suikerdiabetes hyperventilatie is. Bekend is dat bij de patiënten met suikerziekte zich arteriosclerose, aderverkalking ontwikkelt met als gevolg infarct, beroerte, tromboflebites, aderontsteking etc. De verhouding tussen de diepe ademhaling en het ontstaan van deze aandoeningen is bewezen door wetenschappelijke onderzoeken”.
Mensen met suikerziekte hebben een verminderde reactie op de test met diepe ademhaling. Hun lichaam heeft meestal nauwelijks capaciteit om de bloedvaten krampachtig te vernauwen als antwoord op de diepe ademhaling. (De krampachtige vernauwing van bloedvaten is een sterke beschermende reactie van het lichaam tegen hyperventilatie). Daarom voelen deze mensen minder goed wat voor hen gezond en niet gezond is. Het komt ook vaak voor dat mensen met suikerziekte geen pijn voelen, terwijl er wel degelijk een zuurstoftekort van hun hartspier bestaat.
Traditioneel wordt aan de suikerpatiënten suikerarm dieet aanbevolen. Suiker, vooral geraffineerde suiker in grote hoeveelheden maakt de ademhaling inderdaad dieper en verslechtert daarom de situatie. Wat minder bekend is dat ook proteïnerijk voedsel (zoals melk en melkproducten, eieren, kip, vis en vlees) de gezondheidstoestand van suikerpatiënten verslechtert en de ziekte verergert. Waarom gebeurt dit eigenlijk? Het proteïnerijke rijke voedsel maakt onze ademhaling aanzienlijk dieper. Als mensen met hyperventilatie minder proteïnerijk voedsel gaan eten, bevordert dit hun herstel. Een klassiek “Buteyko-dieet” bestaat uit volle granen en groenten. Het toepassen van zo’n dieet verbetert snel de toestand van patiënten met suikerdiabetes.
Bron: buteyko-methode.eu
Artikel: Masha Anthonissen-Kotousova
Klik hier om je te abonneren voor het Youtube kanaal van Upgradejezelf.
